‘het komt nu niet zo gelegen’
‘ik heb m’n agenda niet voor me, bijgewerkt, etc.’
‘mail maar een paar opties’
Voor je ’t weet heb je gedoe en een slechte service. Of spreek je te veel of juist te weinig (mogelijke) klanten.
Door: Hennie Tibben 6 Reacties
‘het komt nu niet zo gelegen’
‘ik heb m’n agenda niet voor me, bijgewerkt, etc.’
‘mail maar een paar opties’
Voor je ’t weet heb je gedoe en een slechte service. Of spreek je te veel of juist te weinig (mogelijke) klanten.
Door: Hennie Tibben Reageer
Wil jij een afspraak met je kapper graag inplannen op het moment dat het jou uitkomt? Geen geneuzel en getreuzel. Wel gemak. Vrijheid. Tijd overhouden houden voor de kern van je zaak en je leven.
Er staan geweldige hulptroepen op je te wachten. Moet je ze alleen wel zien staan. Of weten wat je met ze kunt. De juiste eruit pikken: de Great Small Business tools.
Een waarschuwing……. Als je deze gebruikt komt de rust en focus terug in je bedrijf. Je krijgt een nieuwe uitdaging: je kunt aan de slag met de kern van je zaak. Meer en nog leukere klanten beter helpen 😉
Elke dag dat je op deze aarde mag zijn, krijg je 24 uur, that’s it. Ga je dan heen-en-weer bellen, voicemailen of mailen voor het maken van een afspraak?
Een rasoptimist noemt het een extra contactmoment. Ik vind dat suf en heb het graag over iets anders als we contact hebben.
Hoe vind je het zelf als je een afspraak in iemands agenda mag prikken? Op een moment dat je er even voor kunt gaan zitten en het jou goed uitkomt? Je klant vindt dat ook lekker.
Het mooie is: hierdoor begint je service, een goede ervaring ermee en dus het opbouwen van vertrouwen direct. Niet pas tijdens jullie eerste afspraak. Niet na eerder gedoe over wanneer jullie elkaar dan eindelijk rustig kunnen spreken.
Iemand uitnodigen een afspraak te maken in je agenda is ’the next level’ van: bel mij of mail mij. En als de afspraak eenmaal staat…
Allereerst: je werkagenda bijhouden in Outlook, Google Calendar of iCal. Dat is sowieso een goed idee;)
Dan: in je ideale week consistent in en aan je bedrijf werken. Via je A, B of C-producten of diensten. En aan “sympamarketing”. Anderen noemen dat acquisitie, dat vind ik een BRRRRR koud woord.
Je houdt hiervoor vaste dagdelen in je eigen agenda vrij. Of andersom gedacht: je maakt hiervoor wekelijks terugkerende afspraken met jezelf.
Zorg er wel voor dat je ‘vinkjes’ goed staan en in deze tijd niet ‘bezet’ maar ‘beschikbaar’ bent voor de buitenwereld (ik moet hier altijd op letten bij mijn afspraken in Google Calendar).
Vervolgens wil je dat er makkelijk leuke afspraken op die ideale plekken in je agenda verschijnen. Want dat is een kick: je agenda of inbox openen en zien dat ‘zij’ je graag spreken! Hoezo ‘koud bellen’?
Tip: lees ook: Welke afsprakenplanner kies je en hoe stel je ‘m in? 4 stappen
Elke dag dat je op deze aarde mag zijn, krijg je 24 uur, that’s it. Dus geef je niet iedereen zomaar toegang tot je agenda.
Wie kunnen er in míjn agenda een plekje boeken? Mijn 1-op-1-klanten, prijswinnaars en mensen die ik graag (weer) wil spreken. Zoals business partners, eerdere of potentiële klanten.
Maar ook bezoekers van mijn website. Zeker in campagnetijd wil ik het mensen makkelijk maken vragen te stellen of even contact met me te hebben.
Geen geld, geen creditcard is geen excuus.
Veel online services hebben een gratis instapmodel én een 14 dagen proefperiode.
Een uurtje werken en je hebt je investering er qua geld uit. Het inregelen is een eenmalige investering en dat is precies ook de reden waarom je niet elk jaar een andere tool wilt.
Great Small Business ondernemer zijn betekent over grenzen heenkijken EN inkopen. Er schijnen zo’n 23 miljoen Nederlandstaligen te zijn. En tenminste één miljard mensen de beginselen van het Engels te beheersen. Daarom hebben bepaalde diensten of apps alleen maar in het Engels bestaansrecht. Mind you 😉
Geen eigen agenda of plan.
Vrij willen blijven. Álles open willen laten. Ten koste van veel. Nauwelijks iets opbouwen.
Wil je dat zo houden?
PS: lees ook: Welke afsprakenplanner kies je en hoe stel je ‘m in? – 4 stappen
Door: Hennie Tibben 3 Reacties
Karin herinnert zich nog de zeeën van tijd die ze als starter dacht te hebben. Als werknemer kwam ze steevast tijd tekort. In haar projecten zaten rotklussen en werd standaard het onmogelijke gevraagd. Tijd, geld en kwaliteit waren een spannend én voorspelbaar trio.
Nee, ze wist het nu beter en zou het anders doen. Als zelfstandige professional heb je het helemaal voor het uitkiezen en kun je je werk zelf vormgeven. Goodbye rotklussen! Hello leuke dingen doen met fijne klanten!
Als werknemer zat Karin nooit op de bank, ze was zeer declarabel. Ze gaf haar werkgever én opdrachtgever een gegarandeerd hoog rendement. Maar in haar zelfstandige agenda zaten nu grote gapende gaten en die moesten rap worden gevuld.
Eerst op zoek naar een opdrachtgever waar ze vaste inkomsten uit kon halen. Ze belde, mailde en borrelde met naar netwerk. Ze was apetrots: ze had flink beet en hengelde een mooie opdracht binnen.
De grote buit – én de stabiliteit waar ze naar verlangde – had ze nu binnengeharkt. Ze zou zich eerst goed inwerken in deze grote opdracht en dan kwam er tijd voor de andere leuke dingen met nog fijnere klanten.
Om haar buit binnen te halen, had ze een offerte gemaakt op basis van uren. Daar had de opdrachtgever naar gevraagd. Nu kon ze elke maand een factuur sturen en ze had beloofd er ook een urenspecificatie bij te doen. Van het eindbedrag kon ze mooi haar vaste lasten en zelfs iets meer betalen.
Een bijkomend voordeel: ze had gelijk haar urenadministratie geregeld. Ze kon niet alleen rekenen op vaste inkomsten, maar ook op de fiscale voordelen van haar ‘ondernemerschap’. Met haar contract voor 24 uur per week was ook het 1.225 urencriterium binnen.
De opdracht was uitdagend en ze gaf alles. Ze moest wel op de werkplek van haar opdrachtgever verschijnen en de reistijd viel tegen. Ze had het al met de auto en het openbaar vervoer geprobeerd. Gelukkig kon ze de reiskosten factureren.
In de koffiepauzes begon het op te vallen dat Marijke – de manager die Karin officieel inhuurde – regelmatig rammelde aan Karin’s uren én tarief. Zelfstandigen waren volgens Marijke toch wel heerlijk vrije vogels en de nieuwe rijken. Karin dacht: dat is makkelijk praten. Jij hebt vrije dagen, collega’s, vakantiegeld en allerlei voorzieningen en reserves.
Maar ondertussen werkte ze voor de zekerheid een tandje harder, ze wilde haar opdrachtgever een hoog rendement geven. Net als vroeger, voor haar werkgever. Het zou haar niet gebeuren dat ze op de bank kwam te zitten. Zo ging er weer een maand voorbij en kon ze weer die mooie grote factuur sturen.
Het begon te knagen. Ze zou toch ook nog leuke dingen doen met andere fijne klanten? Karin dacht en deed eigenlijk nog als een werknemer. Ze werkte niet mét een klant maar vóór een opdrachtgever. Ze liet haar tijd verdampen.
Ineens herinnerde ze zich een uitspraak: “In elk proces bepaalt de meest schaarse hulpbron de grenzen van de resultaten die je kunt bereiken. Die schaarse hulpbron is bij menselijke prestaties doorgaans de factor TIJD”. Bron: Peter Drucker.
Karin vond het eerst een tegeltjes- of typische managerstekst. Maar als zelfstandige dienstverlener met idealen was ze er gewoon ingetuind. Denken dat je zeeën van tijd hebt. Om er vervolgens achter komen dat je je toptijd goedkoop verkocht.
Zodat je opdrachtgever niets anders kan doen dan wel heel erg blij zijn: hij heeft jou én kan zijn hogere doel waarmaken.
Maar jij bent ondertussen met handen en voeten gebonden en hebt nog maar weinig over om je eigen idealen te realiseren.
Karin is niet alleen. De bodem van je eigen tijdbudget krijg je elke dag weer te zien: er gaan 24 uren in een etmaal en 7 dagen in een week. Je zakgeld is zo op!
Wil je goed verdienen en ideale klanten in minder tijd? Zie dan allereerst je tijd als je meest kostbare grondstof en hulpbron. Tijd is het begin en einde van alles. De rest kun je kopen.
Ik lees je reactie graag ! (klik op reactie en scroll naar beneden)
Door: Hennie Tibben 7 Reacties
“Is tijd geld voor jou?” De vraag kwam van een werknemer die een kopje koffie met mij wilde drinken. Ik werkte aan mijn eigen bedrijf, voelde koude nattigheid en antwoordde omfloerst: “tijd is voor mij commitment”.
Ongecijferdheid is de opvolger van analfabetisme. Deze uitspraak is van John Allen Paulos (professor wiskunde). Hij doelt vooral op het effect van de rekenmachines en computers. Geef jij John gelijk?
Een werknemer heeft een contract: daarin staat in ieder geval de kern van de deal: tijd (en/of resultaat) voor geld. De werkgever heeft een tijd- en geldpotje en bewaakt deze om het bedrijf te laten renderen.
De werknemer besluit ‘voor zichzelf te beginnen’ (wat een rare uitdrukking vind ik dat toch). Dan kán de nieuwe zelfstandige telkens zelf bepalen wat de deal is. Hoe groot is het gewenste potje, het budget? In tijd, geld of andere waarden als plezier, prestige, passie, …..
Als onze tijdportie nu eenmaal beperkt is tot 24 uur per etmaal.
Als je rustig wilt slapen, goed wilt eten, een veilige situatie voor jezelf en je geliefden wilt creëren.
Als je naast je goede en mooie werk er ook nog wilt zijn met en voor anderen.
Als je nu grootse kleine dingen wilt beleven en ook voor ‘later’ wilt zorgen.
Als je vervulling en betekenis wilt in je leven.
Als dit allemaal menselijk is.
Uit cijfers blijkt dat veel zelfstandige professionals ploeteren om het financiële niveau en de voorzieningen van een modale werknemer te bereiken. Pijnlijk, veel kennis en talent wordt niet goed omgezet in geld.
Hoe kan het dan dat zeer goed opgeleide zelfstandige professionals met stevige ervaring toch hun eigen verdienmodel niet vaker ter discussie stellen? Ik bedoel: uurtje-factuurtje is maar één verdienmodel….
Het is zelfs een verdienmodel dat je in een strak keurslijf houdt, meer nog dan een werknemer.
Je hebt elk etmaal maximaal 24 uur te verdelen en uurtarieven liggen op straat. Misschien ook nog te grabbel bij een werknemer die geen idee heeft wat hij zelf kost (en de werkgever opbrengt;-) Tel uit het verlies.
Waar zie ik voor goedopgeleide en ervaren professionals kansen en waar ligt de hoop?
Ik nodig je uit niet te hinken, niet te stappen, maar te spríngen.
Niet te werknemen, niet te freelancen maar te ondernémen. Ga rekenen en trek de conclusie: tijd is je meest schaarse grondstof.
Creëer dus niet je eigen glazen tijdplafond en onderneem met alternatieve verdienmodellen: er is meer dan uurtje-factuurtje!
Ik lees je reactie graag ! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)
Door: Hennie Tibben 12 Reacties
“De westerse mens plant zich een slag in de rondte en leeft voor de toekomst” Dat schrijft Joke J. Hermsen in haar boek Stil de tijd.
Grieken spreken over chronos en chairos. Chronos is een Griekse oergod (vadertje tijd) en staat voor kwantitatieve tijd. Chairos is meer de kwalitatieve tijd, de juiste tijd voor iets.
Calvinisten denken aan rendement. Door hard te werken in de tijd die je hebt.
Wist je dat we pas in 1909 in alle Nederlandse plaatsen dezelfde tijd ‘hadden’? We maakten een praktische afspraak, bijv. voor de spoorwegen.
Gill Edwards schrijft over harde tijd en zachte tijd.
Harde tijd is hard je best doen om te ontspannen, ontsnappen, druk doen, gedreven door plicht en taken, nadruk op status en bevestiging van anderen.
Zachte tijd is bij het moment leven, werkelijke ontspanning, waardering, van kleine dingen genieten. Je hoort de aansporingen van je ziel en ziet welke richting je uit wilt.
Veel ondernemers blijven hangen in harde tijd. Om maximaal te renderen, kansen te pakken en het opkomende groen bijna uit de grond kijken.
Met rust en ontspanning bereik je veel.
Het ‘werk’ gaat dan onbewust door. Je krijgt ingevingen en hebt minder last van navelstaarderij of rondjesdenken.
Als mens en ondernemer floreer je door intervallen: harde en zachte tijd met elkaar afwisselen. Maar intervallen krijg je niet cadeau.
Spaar zachte tijd niet op voor je vakantie of nog later. Hard werken kan altijd nog!
Dit artikel verscheen ook op NUzakelijk.nl Ondernemersblog (24-7-2012)
Door: Hennie Tibben 1 Reactie
“let er zorgvuldig op hoe je je tijd besteedt. Er bestaat niets kostbaarders” – The cloud of unknowing
In het Happinez nummer met het thema wijsheid staat het artikel ‘de wolk van niet-weten‘ van journalist en auteur Marleen Janssen.
Dit artikel gaat over een wereld vol informatie of jezelf ‘uitpluggen’.
Hiervoor heeft Marleen me geïnterviewd en zo verschenen mijn 7 praktische tips als antwoord op de vraag: hoe houd je het leuk?
Volg de link hierna voor het complete artikel ‘De wolk van niet-weten’ (in PDF-opmaak).
Dit artikel werd in nummer 5 van 2011 gepubliceerd in Happinez