“Eerst nog meer uitzoeken, dan begin ik aan de offerte. Als ik me sterk voel, dan doe ik dat lastige telefoontje wel en zeg ik nee! Wanneer het wat rustiger is, dan begin ik echt. Echt.”
Uitstellen kan een hardnekkige gewoonte zijn: je stelt belangrijke taken of activiteiten voor vandaag uit tot morgen. Studenten noemen het soggen (Studie Ontwijkend Gedrag) en anderen noemen het procrastinatie. Dat klinkt eng, vind je niet?
Waarom stel je eventueel uit? Je stelt je voor dat ‘het’ erg groot is, dat ‘het’ niet plezierig is. Je hebt angst (voor falen, succes, binding of alleen zijn). Je bent zeer kritisch of gewoon bozig op de opdrachtgever (dat ben jezelf of iemand anders). Wetenschappers koppelen uitstellen aan zelfcontrole problemen: “self-control problems arise when preferences are inconsistent across time or context” (o.a. Ainslie, Loewenstein).
Uitstellen is niet erg als het een bewuste keuze is. Af-en-toe spijbelen? Lekker. Maar als je belangrijke activiteiten telkens weer naar morgen schuift…..
Wat zijn de gevolgen? Je papier of beeldscherm blijft leeg, het kan je ontmoedigen of je zadelt jezelf op met een sluipend schuldgevoel. Als je belangrijke activiteiten blijft uitstellen, dan haal je je doel niet.
Hoe betrap jij jezelf op uitstellen?
- je gelooft in kabouters, zij doen vannacht het werk
- je hangt rond op het www en checkt -tig keer je mail
- je blijft shoppen: nog meer kennis, hulp of hebbedingen
- je doet als juffrouw Mier
- je wacht op perfecte omstandigheden of ruimt eerst álles op
Wat is de oplossing? Nu kan ik schrijven: vertel aan anderen dat je ‘het’ voor maandag zult doen (externally imposed deadline: stok achter de deur deel I) of doe ‘het’ in aanwezigheid van anderen (stok achter de deur deel II). Of denk ‘al doende mag ik leren’ en spring in 1x in het nog-niet-zo warme water.
Maar wat is de eigenlijke oplossing? Chocolade! Maar dan wel eerlijke chocolade!
Chocolade staat voor belonen. Onbewust uitstellen is vaak ongewenst gedrag. Eigenlijk doe je stout. Doe dan lief en beloon jezelf met eerlijke chocolade. Niks niet kinderachtig, wees gewoon aardig naar jezelf.
Een chocoladerecept met een gouden wikkel:
- stel jezelf de hele reep voor. Het helpt om een voorstelling te maken van het einddoel of resultaat. Wat is het, hoe ziet het eruit, wat brengt het?
- uit welke brokken bestaat de reep? Benoem de verschillende brokken die de reep compleet maken. Een lekkere brok bestaat uit 2 delen: een zelfstandig naamwoord (deelresultaat) en een werkwoord (activiteit). Bijvoorbeeld: de reep ‘gesprek opvolgen’ heeft de brokken: notities samenvatten, agenda checken, mail schrijven, persoon bellen.
- de reep en de brokken moeten hanteerbaar voor je zijn. Bijvoorbeeld: je wilt een tekst schrijven, voor een offerte of mailing. Dan is schrijven een ander werkwoord dan onderzoeken of corrigeren. Als je dit alle 3 tegelijk doet (=multitasken), dan rem je jezelf enorm af.
- nu ga je dus over naar dóen. Stap-voor-stap. Een hele grote reep chocolade in 1x opeten maakt misselijk. Geef jezelf een tijdslimiet en stel een alarm in. Werk in luchtige etappes van max. 30 minuten.
- het kan zijn dat je de brokken niet eens in een bepaalde volgorde hoeft te doen. Dat is fijn: je hebt keuze. Het kan zijn dat je nu inspiratie hebt voor brok 3 en later brok 2.
- het kan zijn dat je onderweg nieuwe brokken ontdekt. Parkeer ze: schrijf ze op en ga snel terug naar de brok waar je mee bezig was.
- na elke afgeronde kleine of grote stap beloon je jezelf. Direct, een verwennerij. Een gedane actie ferm doorstrepen, een buitenwandeling, het lekkerste kopje koffie of thee mét, een film of iets groters.
Waarom eerlijke chocolade? Beloon jezelf niet voor een stap die je niet maakte. Niet van tevoren en ook niet een beetje. Blijft er iets openstaan? Toch niet zo belangrijk? Streep het dan alsjeblieft door. Wat moet er dan wél staan? Wees eerlijk, zet jezelf niet op het verkeerde been.
In je ideale werkweek plan je tijd in voor grotere chocoladerepen en brokken. Je weet welke belangrijk zijn, je blijft in beweging (stap-voor-stap doen) en beloont jezelf regelmatig. Voor terugkerende repen kun je een eigen ideale methode ontwikkelen, een succesrecept.
Heb je ervaring met uitstellen of een eigen succesrecept?
Ik lees je reactie graag! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)
Vind je dit een waardevol artikel en wil je dit laten weten of delen met anderen? Je klik op ‘Like’ of één van de andere buttons hieronder is heel welkom!
Een mooie, goed uitvoerbare en zinnige manier om het welbekende advies om een grote taak in mootjes te hakken handen en voeten te geven. Maar pas op, doe dit alleen met taken die je uitstelt en pas het niet toe op taken die al lekker lopen.
Door in korte tijdsintervallen te werken kom je nl. minder goed in een flow. Flow heb je als de complexiteit van een taak klopt met je niveau van beheersing. Als je een taak goed beheerst, is opdelen vaak contraproductief. Werk dan gewoon lekker door in die bijzondere flow waarin alles lukt en het besef van tijd verloren gaat.
Dat zijn dus die taken die je waarschijnlijk toch al niet uitstelt
@Erwin dank voor het benadrukken van de klemtoon: artikel gaat over het voorkomen van uitstellen, niet over onderbreken van flow. Alhoewel…… zelfs daar is het goed voor om ook een einde te markeren!
Die hapklare brokken ga ik over nadenken.
En jezelf belonen.
ik plan een té grote aktiviteit en dan begin ik er niet aan.
In uitstellen ben ik een kei.
Maar ineens gaat alles door elkaar lopen en dan wordt ik er verveled van.
Ik ga het anders proberen. Bedankt Annie M
@Annie bekend fenomeen, lijkt soms zelfs op van een mug een olifant maken. Je maakt het jezelf dan bijna onmogelijk om überhaupt een begin te kunnen maken;-) Ik ben benieuwd naar het effect van je andere aanpak!