Een warme zondagmiddag en ik zit in de trein, 15 minuten later dan gepland. Een vriend loopt op dat moment een marathon in zijn eigen stad. Als hij een heel goede tijd loopt, dan mis ik waarschijnlijk zijn finish. Ik schaam me voor deze race.
Het werd mijn trigger. Ik had die middag veel respect voor alle lopers, welke afstand ze ook liepen. Wat kan ík met mijn discipline, lijf en vooral benen? Kan hardlopen mijn lekkere, gezonde en regelmatige werkdagafsluiter worden?
Ik koos voor 10 km, bekeek trainingsschema’s, zocht een streefdatum en besloot na mijn zomervakantie te beginnen. Eerst onbenullige minuutjes met interval lopen op oude tennisschoenen. Na 3 weken werd het tijd voor mijn eerste duurloopje van wel 15 minuten;-).
Tot nu toe ben ik 100% trouw aan de loopdrachten die in mijn mailbox verschijnen. Geen mentaal gesjoemel of oeverloos gesprek met mezelf. In mijn agenda staan nu loopafspraken op 3 vaste werkdagen. Ik heb nu verder hulp van echte hardloopschoenen, een geleende hartslagmeter en sinds kort een sports tracker op mijn smartphone. Afstand, tijd, route, er zijn geen geheimen meer. Het doet me denken aan meten is weten, ik loop in een hardlooprokje maar ook in een managementstijl.
Mijn plannen vertel ik aan steeds meer mensen. Uit reacties proef ik persoonlijk vertrouwen, maar ook wat sportscepsis. Ik ben wel vaker enthousiast begonnen. Vaak zoek ik dan eerst de perfecte plek, timing, methode en spullen. De kans op echte actie maak ik klein. En…. zei ik niet altijd: hardlopen, dat is helemaal niet goed voor je benen? Ach, ik heb ook recht op weerstand en uitstelgedrag.
Ik hoor nu meer hardloopverhalen en visies. Je moet door de pijn heengaan! Dat is nu niet mijn ding, ga ik dat oprekken? Er komt endorfine vrij, de G-spo(r)t bestaat! Ook lees ik “running a marathon is like running a business”. Ach, over een tijdje weet ik meer en kan ik parallellen trekken. Voorlopig loop ik stap voor stap naar een 10 km finish in mijn eigen stad.
De marathonfinish van de vriend heb ik die zondagmiddag meegemaakt. En de singelloop van mijn eigen stad kreeg er drie inschrijvingen bij. Die van mij, een loyale vriendin en haar marathonman.
Je reactie op dit artikel is heel welkom!
Klik hiervoor op reactie(s), bovenaan dit artikel.
van Else Kramer kreeg ik net een boekentip: waarover ik praat als ik over hardlopen praat – Haruki Murakami
http://www.uitgeverijatlas.nl/result_titel.asp?Id=2119
Hoi Hennie,
Gewoon lekker door gaan en je lijf en benen de tijd geven hier van te gaan genieten.
En de mensen met scepsis: balen waarschijnlijk stevig omdat ze zelf maar niet de stap durven nemen….
In april lopen we gewoon als een speer door de straten van je geboortedorp. Misschien zegt iemand nog wel: Woar ken ik da mai van?
Groeten,
Erik