“sorry seems to be the hardest word”
Wanted: excuses! Vooral voor het oog van veel mensen. Burgemeester Job Cohen werd uitgedaagd na de Ikea-terreurdreiging. Utrechtse burgemeester Aleid Wolfsen na een ingetrokken publicatie over declaraties. De jacht op top managers en bankiers is al enige tijd geopend, ook zijn excuses van eigenaren van autobedrijven of leiders van vallende industrieën felbegeerde trofeeën.
In de media veel aandacht en reflecties hierover. Sorry zeggen of excuus aanbieden = schuld of fouten bekennen. Of andersom gezegd: verantwoordelijkheid nemen. Aan een excuus kleven belangen, consequenties en steeds meer een claimcultuur.
Is een excuus een investering of een desinvestering?
Mensen kunnen in korte tijd een grote boosheid ontwikkelen. En dat is zeer besmettelijk in groepen. Nu spelen er grotere en kleine belangen. Gelijk en ego’s moeten overeind blijven. We maken ons allemaal wel eens schuldig aan een opgeblazen belang, toch? Of het overkomt ons als klant in een opgeblazen winkel of horecazaak.
Lunchtijd bij broodje Mario aan de Oudegracht. Politieagente komt terug met klacht over tas met broodjes. Er is iets mis met de lunchbestelling voor haar en haar collega’s. Ze praat gestressed tegen een van de Mario-mannen. Hij kijkt haar rustig en aandachtig aan met een bijna vaderlijke blik. En vraagt op een prettige toon “wat heb je nodig?”. Geen discussie of gelijk willen halen. Empathisch en oplossend naar de klant. Het ging maar om een broodje, toch?
April is de maand van de filosofie, het thema is verzoening. Doe je mee, met verzoenen?