“Kun je ervan leven?” Ik zit op een zomerterras van een festival en we vieren een verjaarsfeestje. Mijn vrije weken zijn net begonnen, ik voel me blakend en dacht dat dat ook te zien was.
Op feestjes kun je nieuwe mensen treffen. En vaak willen ze weten wat je doet. Dat geeft houvast. Maar mijn praatjes met werknemers en ouderen zijn soms stroefjes of hilarisch als het over werk en welvaart gaat.
“Kun je ervan leven? Moet je niet naar je werk? Heb je genoeg klanten?”.
Dat ze dat vragen is ook niet zo gek…
Werk en welvaart kunnen er ineens heel anders uitzien. Doe je auto weg en je krijgt fronsen. Heb je geen statig kantoor of personeel in dienst? Dan tel je niet mee volgens de Harry-Mens-achtigen. Of behoor je tot de onrendabelen voor de schatkist, volgens politieke leiders met een dubbele boekhouding.
En dan enkele nieuwsberichten…
- het Centraal Bureau voor de Statistiek publiceerde het conjunctuurbericht en liet weten dat de recessie van Nederland een jaar duurt
- een week eerder kopte het Financieel Dagblad met “coalitie richt vizier op ZZP-er” rondom plannen om vanaf 2015 te stoppen met zelfstandigenaftrek. Een advies uit het eindrapport belastinghervorming van de Commissie Van Dijkhuizen.
- en dan laat ook de voorzitter van MKB-Nederland weten vroegtijdig op te stappen. Als zelfstandige bén je het midden- en kleinbedrijf: het MKB.
Het lijkt erop dat ondernemen in Nederland steeds minder wordt begrepen, gesteund en gewaardeerd. Als je niet oplet dan laat je je meevoeren in deze algehele misère. Ho, stop!
Slecht nieuws heeft veel aantrekkingskracht. En tussen het geweld van die grote optelsommen en algehele statistieken zitten parels en kansen verstopt. Je moet moeite doen het goede te blijven zien.
Een individuele MKB-er heeft beperkte invloed op de grote optelsom van Nederland. Daar speelt de macht van de grote getallen. De publieke sector, grote bedrijven.
Waar heb je als zelfstandige wél invloed op?
Allereerst: je helpt niemand door klein te denken, handelen of weinig te vragen. Zuinigjes doen is niet je bijdrage aan een betere wereld. Laat de grote jongens voor jou geen drogreden of excuus zijn om op jezelf te bezuinigen, te compenseren of zelfs boete te doen.
Dan: bepaal de peilers van je eigen welvaart. Wist je dat in 2008 de Nederlandse planbureau’s de opdracht kregen een welvaartsmonitor in te richten met meer dan alleen bruto nationaal product als indicator? Daar is het nog niet van gekomen, maar jij kunt NU je eigen welvaartsmonitor maken.
Vervolgens: wat ga je doen om deze welvaart te bereiken: een baan vinden of je eigen bedrijf bouwen?
Ga je werknemer of ondernemer zijn? Ik geloof niet in tussenvormen. Deze knijpen jou en je welvaart uit en zorgen ervoor dat je deze laat verwateren. Zeker is dat je in een baan of opdracht minder regie hebt over wat, wanneer, waar, tegen welke prijs, met wie en hoe.
Van opdrachtgevers weet ik steeds minder uit eigen ervaring. In mijn archief zit een brief met een 10% tariefverlaging + excuses, begin 2009. En ergens in 2011 dacht ik er verstandig aan te doen om naast mijn eigen klanten toch ook nog ‘even een beetje’ te werken voor een opleidingsbureau. Not.
Opdrachtgevers kunnen een opstap zijn naar je eigen bedrijf. Als je ze maar flink afbakent, want anders heb je toch weer een baas of werkgever.
Waar je als ondernemer echt niet zonder kunt: een ideaal eigen aanbod. Zonder aanbod dans je naar de pijpen van anderen. Zonder word je geen eigen baas.
Denk je: ik kijk het nog even aan? Dan heb ik een alert voor je, van ome Rein. Zo mochten we hem noemen (of we deden het gewoon).
Het hockeystick-effect! Dat riep Rein – één van mijn vroegere bazen – wanneer we als team ondanks slechte resultaten toch een flink stijgende lijn lieten zien in de grafiek met onze voorspellingen. We verwachtten andere resultaten terwijl we hetzelfde bleven kijken en doen.
We stelden uit, wilden niet hervormen. We waren hele gewone mensen: we wilden in stand houden. Ook al waren de veranderingen al lang aan de gang.
Ga niet voor krimp of een beetje groei maar zet een flinke stijgende lijn in: de omzetverdubbelaar. Je streeft het hockeystick-effect bewust na. Wat ga jij dan anders doen om dit te bereiken? Hoe anders kijk je naar je klanten, diensten en aanpak?
Begin je eigen revolutie. Spreek je uit over de welvaart die jij wenst.
Creëer – via je ideale eigen aanbod – het bedrijf en werk waarmee je dat bereikt.
Voor jezelf, je geliefden, klanten en de grotere wereld!
Wat ga jij doen?
