===> update: opname nu beschikbaar, lees vooral verder
Reken af met jaloezie!
Je onderneemt, doet iets gaafs en vervolgens krijg je een suffe comment. Of iemand kaapt je gesprek, volgers, vrienden, woorden, gratis weggever. Zo gedaan. Zeker online.
Vind je social media vooral gedoe?
Ondernemen ZONDER social media, dát is pas gedoe!
Dan moet je alleen wel weten hoe dan, precies. Ondernemen met social media.
Maar voor welke ondernemer is social media vooral interessant? Wat is social media succes en wat heeft je website ermee te maken?
Via social media maakte ik nieuwe vrienden. Het heeft me klanten opgeleverd, die meer dan € 1.000 investeerden. Mond-tot-mond reclame. Social media is één van m’n topleveranciers: van bezoekers voor mijn website.
Nooit meer met mijn ziel onder de arm leuren op allerlei netwerkborrels. En als ik ga, dan kan ik plezier maken, helpen en leren. Dan zijn er mensen die me al kennen en graag introduceren bij anderen. Want het allerbelangrijkste heb ik thuis al geregeld…
Social media is vooral interessant voor ondernemers met veel kennis. Die daarmee mensen echt kunnen en willen helpen. Voor wie relaties belangrijk zijn. Makkelijk en eerlijk in contact zijn met de juiste en genoeg mensen.
Social media is voor ondernemers die het verschil maken. Voor wie mond-tot-mond-reclame belangrijk is. Voor experts die nu nog werken met bureau’s die weinig waarde toevoegen of opdrachtgevers die je veel vragen maar weinig betalen.
Social media is gehaat door het ‘old boys network’ of logge olietanker organisaties. Het gaat ze te snel of is te transparant. Of beiden. En voor Great small business ondernemers is dat een zegen.
Als ondernemer wil je je tijd goed benutten. Maar social media is al gauw gedoe. Een Bermudadriehoek vol mysterieuze tijdsverdwijningen.
Een eindeloos heelal. Met opkomende en vallende sterren. Met planeten die allemaal eigen bewoners en gewoontes hebben. Of ineens verlaten worden. Ingeruild voor een ander shiny new object.
Je maakt een profiel aan, schrijft je bio, upload je prachtige foto. Je gaat schrijven, linken, reageren. Je maakt vrienden, krijgt volgers. Je wilt er veel, zo snel als mogelijk. Je zet je beste beentje voor en voor je het weet gaat social media met jou aan de haal.
Je speelt altijd een uitwedstrijd. In het grote eindeloze heelal. Vol concurrentie, informatie. Je moet steeds harder schreeuwen en gekke dingen doen om op te vallen.
Je vergeet je thuisbasis. Je website. Je eigen moeder aarde.
Want wat als het je al lukt – je volger naar je website brengen – wat kan je bezoeker dan DOEN op je website? En hoe kom jij in contact met dit prille geluk?
Wat je te doen staat is je website in topvorm krijgen voor social media succes. En ik kan je verklappen: zelfs grote jongens en meisjes – met elk hun eigen expertise – hebben dit niet goed voor elkaar. Ze hebben flinke lekkage.
Vraag nu de opname aan van mijn GRATIS webinar: hoe je je website in topvorm krijgt voor social media succes.
Ik behoed je voor flinke lekkage en valkuilen. En deel in 30 minuten mijn no-nonsense tips, tricks, tools met je!
“Ik ga uit van sterkte denken en dat betekent dat ik niet kijk naar problemen. Ik probeer er in ieder geval zo weinig mogelijk aandacht aan te geven”.
Zo vertelt een veranderexpert, zij werkt met appreciative inquiry. De kern van deze methode is “a desired future state that is compelling. Against the overuse of problem solving” (bron: Wikipedia).
Daar sta je dan. Je gelooft in de visie die bij je vak hoort, deze zit in je bloed en dan word je als ondernemer gevraagd na te denken over de problemen jij vooral oplost voor je klant. Er zelfs over te communiceren op je website en in gesprekken……
Je hoeft geen veranderexpert te zijn om deze botsing te voelen. Met aan de ene kant je vak, methode of visie. Aan de andere kant het ondernemerschap dat net iets anders of zelfs het tegenovergestelde van je vraagt. Omdat je klant anders niet bij jou kan aanhaken.
Als veranderexpert geloof je in de kracht van het lonkende perspectief, terwijl je klant zich graag gehoord en gezien voelt. Deze expert heeft het over mij, is bekend met mijn problemen en kan me verder helpen. Ik ga geen buil vallen.
Als journalist ben je doordrenkt met opvattingen over nieuwswaarde. Als ondernemer word je gek als je continu nieuwe producten EN nieuwe klanten moet ontwikkelen. Dan is het juist de kunst om óf je producten óf je klanten stabiel te laten zijn. Beiden blijven ontwikkelen zal je SLOOOOOOPEN.
In die eeuwige jacht naar nieuw(s) kun je het zelfs in je hoofd halen dat je een artikel/blog – ook een product – maar één keer ‘mag’ posten in de sociale media.
Als adviseur, consultant en trainer ben je geïmpregneerd met ‘onafhankelijk’. Niets over je eigen voorkeuren vertellen, geen richting geven of statement maken. Terwijl klanten graaaaaaaag willen weten waar jij staat.
Als coach ‘doe’ je de coachende stijl. Je bent deskundig in coachen, niet in het inhoudelijke onderwerp. Aanwijzingen of een dwingend advies geven horen daarin niet thuis. Terwijl je klant hier soms dringend om verlegen zit.
Als advocaat, makelaar, notaris, accountant of vrije beroepsoefenaar heb je veel geheimen. In je business vertrouw je op mond-tot-mondreclame. Maar hoe laat je dan aan de buitenwereld zien wat je precies kunt betekenen voordat het voor je cliënt of klant (en jezelf) te laat is? Hoe krijg je op een gepaste manier de regie over je marketing en promotie?
Kennismaken kan alleen als je elkaar persoonlijk ontmoet, een mindfulness programma duurt 8 weken, kennis hoort gratis te zijn en iedereen is gelijk. En zo kan ik nog even doorgaan….
Hoe het heurt, de mores hoort bij mensen in families, organisaties, branches, landen. Beroepscodes willen professionaliteit, kwaliteit en moraal/ethiek bewaken. Dat is goed.
Hoe het heurt kan ook je grootste blinde vlek voor jou als ondernemer zijn. Het zit zo in je DNA of routine dat je het niet doorhebt. Hoe zou het zijn als je over de schutting kijkt van je eigen beroepsgroep of branche en je haren losgooit?
Ondernemers en challengers kijken over de schutting en lenen uit andere branches.
Ze staan op uit hun eigen groep en kappen met ‘hoe het heurt’. Ze knippen en plakken, maken vooral nieuwe combinaties.
Beroepen veranderen drastisch. Werk wordt overgenomen door software en 3D-printers. Diensten en producten verschijnen op plekken en in vormen die je niet had bedacht. Notarisproducten naast HEMA-worsten, ik noem maar wat.
Gooi je je éigen haren niet los?
Dan doet straks iemand anders het voor jou!
“Kun je ervan leven?” Ik zit op een zomerterras van een festival en we vieren een verjaarsfeestje. Mijn vrije weken zijn net begonnen, ik voel me blakend en dacht dat dat ook te zien was.
Op feestjes kun je nieuwe mensen treffen. En vaak willen ze weten wat je doet. Dat geeft houvast. Maar mijn praatjes met werknemers en ouderen zijn soms stroefjes of hilarisch als het over werk en welvaart gaat.
“Kun je ervan leven? Moet je niet naar je werk? Heb je genoeg klanten?”.
Dat ze dat vragen is ook niet zo gek…
Werk en welvaart kunnen er ineens heel anders uitzien. Doe je auto weg en je krijgt fronsen. Heb je geen statig kantoor of personeel in dienst? Dan tel je niet mee volgens de Harry-Mens-achtigen. Of behoor je tot de onrendabelen voor de schatkist, volgens politieke leiders met een dubbele boekhouding.
En dan enkele nieuwsberichten…
Het lijkt erop dat ondernemen in Nederland steeds minder wordt begrepen, gesteund en gewaardeerd. Als je niet oplet dan laat je je meevoeren in deze algehele misère. Ho, stop!
Slecht nieuws heeft veel aantrekkingskracht. En tussen het geweld van die grote optelsommen en algehele statistieken zitten parels en kansen verstopt. Je moet moeite doen het goede te blijven zien.
Een individuele MKB-er heeft beperkte invloed op de grote optelsom van Nederland. Daar speelt de macht van de grote getallen. De publieke sector, grote bedrijven.
Waar heb je als zelfstandige wél invloed op?
Allereerst: je helpt niemand door klein te denken, handelen of weinig te vragen. Zuinigjes doen is niet je bijdrage aan een betere wereld. Laat de grote jongens voor jou geen drogreden of excuus zijn om op jezelf te bezuinigen, te compenseren of zelfs boete te doen.
Dan: bepaal de peilers van je eigen welvaart. Wist je dat in 2008 de Nederlandse planbureau’s de opdracht kregen een welvaartsmonitor in te richten met meer dan alleen bruto nationaal product als indicator? Daar is het nog niet van gekomen, maar jij kunt NU je eigen welvaartsmonitor maken.
Vervolgens: wat ga je doen om deze welvaart te bereiken: een baan vinden of je eigen bedrijf bouwen?
Ga je werknemer of ondernemer zijn? Ik geloof niet in tussenvormen. Deze knijpen jou en je welvaart uit en zorgen ervoor dat je deze laat verwateren. Zeker is dat je in een baan of opdracht minder regie hebt over wat, wanneer, waar, tegen welke prijs, met wie en hoe.
Van opdrachtgevers weet ik steeds minder uit eigen ervaring. In mijn archief zit een brief met een 10% tariefverlaging + excuses, begin 2009. En ergens in 2011 dacht ik er verstandig aan te doen om naast mijn eigen klanten toch ook nog ‘even een beetje’ te werken voor een opleidingsbureau. Not.
Opdrachtgevers kunnen een opstap zijn naar je eigen bedrijf. Als je ze maar flink afbakent, want anders heb je toch weer een baas of werkgever.
Waar je als ondernemer echt niet zonder kunt: een ideaal eigen aanbod. Zonder aanbod dans je naar de pijpen van anderen. Zonder word je geen eigen baas.
Denk je: ik kijk het nog even aan? Dan heb ik een alert voor je, van ome Rein. Zo mochten we hem noemen (of we deden het gewoon).
Het hockeystick-effect! Dat riep Rein – één van mijn vroegere bazen – wanneer we als team ondanks slechte resultaten toch een flink stijgende lijn lieten zien in de grafiek met onze voorspellingen. We verwachtten andere resultaten terwijl we hetzelfde bleven kijken en doen.
We stelden uit, wilden niet hervormen. We waren hele gewone mensen: we wilden in stand houden. Ook al waren de veranderingen al lang aan de gang.
Ga niet voor krimp of een beetje groei maar zet een flinke stijgende lijn in: de omzetverdubbelaar. Je streeft het hockeystick-effect bewust na. Wat ga jij dan anders doen om dit te bereiken? Hoe anders kijk je naar je klanten, diensten en aanpak?
Begin je eigen revolutie. Spreek je uit over de welvaart die jij wenst.
Creëer – via je ideale eigen aanbod – het bedrijf en werk waarmee je dat bereikt.
Voor jezelf, je geliefden, klanten en de grotere wereld!
Wat ga jij doen?
“Je bent gek!” Of: “wat gaaf!”. En: …. (grote stilte). Dat waren de reacties toen ik vijf maanden voor M-dag mijn voornemen uitsprak.
De eersten die het hoorden waren deelnemers van mijn event “je ideale jaar!”. De aanloop naar die dag was enerverend, ik voelde me ziek en toch zei ik het: ik ga op 14 april de Marathon Rotterdam lopen. Als onderdeel van mijn eigen ideale jaar.
Nog nooit was ik verder gekomen dan de helft. En dat voelde al fors, flink en veel. En nu wilde ik de afstand verdubbelen. Zonder precies te weten hoe.
“What I talk about when I talk about running” is een boek van Haruki Murakami. De titel spreekt al zo tot de verbeelding, dat ik het boek nog niet heb willen lezen. Hardlopen is voor mij ondernemen (of zelfs leven) en ik trek er veel wijze lessen uit.
Vijf maanden later heb ik het geflikt. Het gele poppetje hierboven, dat ben ik. Ik ten opzichte van het rennersveld van 10.000 marathonlopers. Ik weet niet hoeveel er uiteindelijk finishten. En oh ja: die lopers kwamen uit 64 landen en meer dan 80% was man.
Bijna zou ik me verontschuldigen en een verklaring afleggen. Hoe het komt dat ik achterin het rennersveld liep. Een groot veld dat toch een zeer select gezelschap vormt.
Hardlopen = ondernemen. Je doet het uiteindelijk in je eentje. Maar wel in een speelveld, een markt. Het gaat om de positie die jij inneemt.
Vaak zien professionals – in de eerste jaren dat ze zelfstandig zijn – zichzelf als starter. Op de markt en met klanten gaan ze ineens downdaten.
Dat de Kamer van Koophandel je zo noemt en je als ondernemer start, wil niet zeggen dat je qua levenservaring en expertise een starter bent. En dus ook niet dat je in de achterhoede hoeft te lopen of ondernemen.
Tot zover de achterhoede, op naar de volgende positie…
Omdat het crisis is. Omdat je alle opties open wilt houden. Omdat je van afwisseling houdt. Omdat…. Daarom kies je – misschien ongemerkt – voor het veilige midden. Dan kun je alle kanten op. In principe is alles mogelijk bij jou.
Jij bent zelf ook klant. Kom of koop jij graag bij een dienstverlenend persoon of bedrijf die van alle markten thuis denkt of zegt te zijn?
Google maar eens op ‘stuck-in-the-middle’. Je komt uit bij middenmanagers die verdwenen zijn. Bij organisaties die geen duidelijke concurrentiestrategie kiezen. Bij vlees noch visch. En dat kun je je als ondernemer niet permitteren.
Door naar de volgende mogelijke positie…
Obsessie en extremisme zijn populair bij succesvolle bedrijven. Bij (web)winkels zie je prachtige voorbeelden.
Ben je bij Jumbo Supermarkten de 4e wachtende in de rij? Dan zijn al je boodschappen gratis.
Bij LaDress kun je terecht voor dat ene perfecte jurkje en een handgeschreven kaartje – by Simone.
Coolblue (de beste webwinkel van Nederland) staat voor specialisme en een obsessieve focus op service. Zalando biedt 100 dagen retourrecht (en verzenden + retourneren is gratis).
De manier waarop jij naar je markt kijkt, deze zelf afbakent en daarbinnen je positie inneemt, je diensten aanbiedt, bepaalt hoe je klant jou ziet. Als:
NB: het gele poppetje hierboven is Erben Wennemars. Na de finish in Rotterdam twitterde hij “naar de kloten”. Een week later liep hij weer een marathon. Extreem…
Terug naar ondernemen en jouw bedrijf, dit zijn mijn 3 strategische vragen:
Je reactie is heel welkom! (klik op reactie en scroll naar beneden)
Viewpoint Creative – Holiday Card from Viewpoint Creative on Vimeo.
“Als adviseur moet ik onafhankelijk zijn”. Jorit was stellig. Ik gaf een training uit de categorie ‘effectief communiceren en beïnvloeden’ en vanaf dag één gooide hij z’n kont tegen de krib.
In gedragscodes van veel beroepsverenigingen vallen de woorden onafhankelijkheid, gelijkwaardigheid en verantwoordelijkheid me op.
In mijn vorige blog was een klant teleurgesteld: niemand koos voor hem.Maar was er nog iets anders aan de hand en hebben onafhankelijkheid, gelijkwaardigheid en verantwoordelijkheid daar mee te maken?
Als je klant een serieus probleem heeft – waarvoor jij wellicht een heel goede oplossing hebt – dan ervaart je klant een crisis. Stel jij hebt een crisis, nu. Je loopt of belt naar de eerste hulp of helpdesk. Daar zit iemand op je te wachten en deze zegt tegen jou:
“Ik heb altijd de behoefte om de vraag eerst helder te krijgen”.
Terwijl jij verlangt naar hulp, advies of verlichting, blijft de ander je doorzagen. Los van de dikke ‘ik’ waarmee de zin begint, natuurlijk is het belangrijk om DE vraag glashelder te krijgen.
Maar wat ik zie is dat veel professionals in de onderzoeksfase blijven hangen en zo de klant eigenlijk in de steek laten.
Omdat ze uitgaan van gelijkwaardigheid? Natuurlijk ben je als mens gelijkwaardig. Maar als professional toch niet? Een professional heeft een vak en weet ergens het allermeeste van.
Of van onafhankelijkheid? Veel zelfstandigen hebben een sterke onafhankelijkheidsdrang. Maar onafhankelijk staat ook voor geen verbinding. Kun je een goede dienst verlenen zonder je te verbinden aan een specialiteit, klant of eigen visie?
Of gaat het om verantwoordelijkheid delegeren? Een theorie over situationeel leidinggeven zegt: in crisistijd ga je niet overloos onderzoeken en overleggen, maar instrueren. Stel je eens voor: polderen op de eerste hulp?
Dit is een polder-alert voor professionals. Mijn oproep om stelling te nemen, te beginnen op 3 gebieden:
• ben je werknemer of ondernemer? Als professional kun je maar beter een baan nastreven OF een eigen aanbod creëren. De tussenweg – als ZZP-er of freelancer – is een weg met eenrichtingsverkeer. Je wordt uitgeknepen als een citroen en ingewisseld als een pak suiker.
• welk specifiek probleem kun jij als geen ander en bij wie in het bijzonder oplossen? Als je hier loyaal aan bent dan herken jij snel wat er echt aan de hand is, voelt je klant je vlieguren en krijg jij vertrouwen. Zo laat je elkaar niet onnodig lang bungelen in de onderzoeksfase.
• wat wil jij altijd weten van je klant (ja, altijd!) om van probleem naar resultaat te kunnen komen? Of je nu werkt met een intake, briefing of quick scan, je kunt maar beter je eigen succesrecept ontwikkelen. Zodat jij en je klant goed starten en samen finishen.
Als je blijft polderen, dan wordt het hard ploeteren voor een twijfelachtig resultaat!
Ik lees je reactie graag! (klik op reactie en scroll naar beneden)
PS:
de video bovenaan dit artikel laat zien wat er kan gebeuren als je weinig stelling neemt. Ook zeer interessant buiten de Feestdagen en voor niet-vormgevers 😉