“Als ondernemer heb ik last van valse bescheidenheid, keuzestress en bindingsangst”. Zo stelde ik me drie jaar geleden – in een select gezelschap – voor. Afgelopen maand moest ik mijn eigen huis-tuin-en-keuken-diagnose flink bijstellen:
ik ben bang voor AFWIJZING.
De afgelopen weken bloos ik ineens, vraag ik me meer af wat regels zijn en hoe je ‘hoort’ te ondernemen. Afwijzing blijkt een sociale angst te zijn.
Huh, ik?
In de zomer had ik speelkaarten in Amerika besteld. The Rejection Therapy. Elke set kaarten – het waren er drie – zat in een pak papier met daaromheen veel plastic vol lucht en dat zat dan weer in een enorme doos. Wat een verspilling, die Amerikanen toch.
Toen ik de kaarten eindelijk uit hun eigen kleine doosje kon halen, kon ik zien wat The Rejection Therapy was. Elke kaart heeft dezelfde eenvoudige lay-out, maar telkens een andere uitdaging. Van één zin. Wat simpel ziet dat er uit.
Dat had ik toch ook kunnen maken? Precies, hád…. Maar ik héb het niet gemaakt.
Als ondernemer voel je het als geen ander:
- hoe stel je realistische doelen zonder een ‘slave of expectations’ te worden?
- hoe bied je
jezelfdienst aan zonder angst voor afwijzing?
- wat als alles (niet) lukt?
Een maand geleden stond ik met ballen in mijn buik op mijn eigen event. Ik heb inmiddels 3 jaar verkering met zelfstandige professionals. Daardoor heb ik geen opdrachtgevers of ‘klussen’ meer. Maar wel favoriete klanten en eigen vrij werk met door mij zelf ontwikkelde diensten.
Toch was er nog iets. Met mij kon je in 100 dagen je groei versnellen. En daarna maakte ik dat ik weg kwam. Hoe goed en hartverwarmend het resultaat ook was. En hoeveel potentie er nog meer in zat.
Te veel te goed willen doen. In een paar uur. Het gaf me ballen in mijn buik, op mijn eigen event.
Wat een vergissing: ik had geen bindingsangst, ik was bang voor afwijzing. Ik nodigde namelijk voor het eerst mensen uit een stap verder en dieper te gaan: een jaar lang met mij te werken. Wat was de hapering? Ik ben toch geen watje of lichtgewicht?
Dus terug naar The Rejection Therapy, de kaarten die ik al eerder in huis had gehaald.
Het speldoel: elke dag door minimaal één persoon of partij afgewezen worden.
Wat is een ultieme afwijzingspoging?
1. als je uit je comfortzone gaat
2. als je verzoek jou in een kwetsbare positie brengt, maar de ander macht geeft
3. voorwaarde: respect voor de andere partij en zijn/haar gevoelens
4. als je verzoek (aanbod/interactie/uitnodiging) is afgewezen
Het gaat om de beste plek in een restaurant vragen, terwijl je zeker niet hebt gereserveerd. En dan iets vragen dat niet op de kaart staat. De leukste man of vrouw in de kroeg aanspreken. Zijn/haar telefoonnummer vragen.
Een klant vragen hoe je deze nog beter van dienst kunt zijn. Een persbericht sturen naar de redactie van een toonaangevend medium. Een incompleet artikel schrijven. Je ideale klant uitnodigen een jaar met jou aan de slag te gaan.
Wanneer heb je ‘gewonnen’?
- als je 30 dagen achter elkaar bent afgewezen EN
- als angst voor afwijzing je niet langer hindert of onder de duim houdt 🙂
Je traint je zelfvertrouwen en krijgt een dagelijkse reality-check cadeau.
Afwijzing hoort bij ondernemen. En je kwetsbaar voelen op het moment dat je de wereld voor het eerst een nieuwe eigen creatie laat zien ook.
Maar bedenk niet te veel wat er allemaal zou kunnen gebeuren.
Anders zou je wel eens een slaaf van je eigen verwachtingen kunnen worden.
Wanneer voel jij je afgewezen? Welke afwijzing scoor jij vandaag?
Ik lees het graag!
PS:
acquisitie door therapeuten wordt niet op prijs gesteld. Het delen van eigen ervaringen of ultieme afwijzingspogingen wel 🙂