Social marketing communicatie

vrijheid

wanted: een probleem met een perfecte timing (NU!)

Door: Hennie Tibben 3 Reacties

Bijgewerkt op: 21 maart, 20203:04 pm

“Mijn agenda is nog aardig leeg, wanneer wil je?” Iris is blij dat ze Jeroen treft. In haar ogen heeft hij wel wat problemen en zou hij klant kunnen worden.

Iris weet dat problemen oplossen de motor is van haar diensten en bedrijf. En ze is ook nog eens gek op helpen. Perfect, toch?

Maar hoe spot je de juiste problemen? Want terwijl je aan de ene kant denkt “er zijn genoeg problemen”, denk je aan de andere kant: “maar welke kan ik dan (goed betaald) oplossen?”.

Daarom ga je nu – misschien tegen je gewoonte in – niet breder maar smaller en dieper denken.
Want je bent klaar met die enorme waslijst, je wilt the finest selection:

WIE is mijn ideale klant eigenlijk en WELKE urgente problemen heeft deze NU?

Hoe preciezer je bent – ook in de timing – hoe gemakkelijker jij en je klant elkaar treffen.

Voorbeeld van niet zo goede timing

Ik heb ‘je ideale werkweek’ wel eens kort na de zomervakantie aangeboden, dat is kansloos. Dat ligt niet aan het product, maar de meeste mensen staan er dan niet voor open: na een vakantie lijkt alles even ideaal. Het probleem is op dat moment niet voelbaar of urgent. En mensen handelen niet altijd preventief 😉

Betere voorbeelden ….

1). Een administratiekantoor krijgt een aantal deadlines (bijv. aangiften van BTW en inkomstenbelasting) in de schoot geworpen door de Belastingdienst. Dat helpt enorm, hierdoor ontstaat urgentie en kun je als bedrijf niet eens om een administratiekantoor heen.

Maar niet iedereen krijgt een dergelijke deadline cadeau, daarom een ander voorbeeld.

2). Van een ondernemer uit de buurt (leuk!) kreeg ik een brief met als eerste vraag: “is uw website al klaar voor de nieuwe cookie wetgeving?”. Daarna stond de zin “vanaf [datum] zal de OPTA de nieuwe wetgeving handhaven”. En daarna kreeg ik een hapklaar aanbod: een belofte (resultaat, prijs) en een uiterste reactiedatum. Urgentie. Deadline. Het werd me erg gemakkelijk gemaakt JA! te zeggen.

3). Of een derde voorbeeld: de agenda van een beurs- of congrescentrum is één en al deadlines. Ben je vormgever, tekstschrijver of ….? De exposanten- of deelnemerslijst is soms zelf online in te zien. Wat zijn de typische problemen die beursdeelnemers hebben en waarvoor heb jij een hapklaar aanbod?

Hoe kun je de perfecte timing van problemen ook spotten?

De DEPEST-factoren zijn een bron van urgentie en deadlines. DEPEST is een klassiek ezelsbruggetje om een externe analyse te maken EN dus ook om bestaande urgente problemen te spotten.

DEPEST staat voor Demografische, Economische, Politieke/juridische, Ecologische, Sociale/maatschappelijke en Technologische factoren.

Een (vernieuwde) gedragscode van een beroepsvereniging of branche lijkt een S-factor, de lancering van Windows 8 is een T-factor, het vervallen van de zelfstandigenaftrek is een E- en een P-factor en de cookiewet is een typische P-factor.

Welke DEPEST-factoren spelen juist nu bij jouw ideale klanten?
Welke van deze factoren hebben de meeste impact op je klant en een pittige deadline?
Welke problemen veroorzaken deze precies bij je klant (vraag het hem/haar!) en wat is jouw oplossing?

Problemen oplossen, dat is de krachtige motor van je diensten en bedrijf!
En daarbij draait het misschien meer om deadlines en urgentie dan je lief is, want ….

… de perfecte timing van een probleem? Die is NU!

Het probleem is er al, je hoeft deze alleen maar te ontdekken en erkennen.
En dan doe je een hapklaar en onweerstaanbaar aanbod. Zo zal je agenda niet leeg blijven.

Sterker nog: als jij de regie neemt, dan komt er in je agenda precies te staan wat je graag doet, met wie, wanneer en hoe!

Ik lees je reactie graag (klik op reactie en scroll naar beneden)!

photo credit: slalit via photopin cc

Wat een werkweek van 4 uur mist

Door: Hennie Tibben 26 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:22 pm

“Ken je het boek ‘Een werkweek van vier uur’ van Timothy Ferriss? Past wel bij je bedrijf”.
Dit krijg ik vaak te horen en te lezen. En het is bijna waar, dat het wel bij mijn bedrijf past.

Timothy schreef zijn bestseller in 2007 en zet daarin werk eigentijds op zijn kop. En dat gaat een flink stuk verder dan Het Nieuwe Werken.

De Nieuwe Rijke creëert vrijheid met tijd, inkomsten en mobiliteit. Hij leeft nu een groots leven en stelt dit niet uit.

Een voorbeeld uit het boek, want wie is er nu rijk:

  • een investment banker die 80 uur per week werkt en USD 500.000 per jaar doet?
  • of iemand die 20 uur per week werkt voor USD 40.000 maar helemaal zelf bepaalt Wat hij doet, Wanneer, Waar en met Wie?

Tim wordt aanbeden. Als mensen zeggen “die 4-urige werkweek, dat past wel bij jouw bedrijf”, dan zat ik vaak met mijn mond vol tanden. Ik heb het inmiddels behoorlijk voor elkaar met zelf bepalen wat ik doe, wanneer, waar en met wie. En nodig anderen uit het ook te doen.

Toch zat me er iets dwars in die 4-urige werkweek.

Afgelopen week fietste ik zo ongeveer de stadsschouwburg binnen. Naar het laatste uur van TEDxUtrecht Full creative potential.
Op de rode podiumstip stond Ann Mehl uit New York. En ineens zei ze:

work at it’s best is love made visible

work at it’s best is LOVE made visible

BENG!!
Dat kwam aan.

Arbeid voelde zo noest. Vakmanschap klonk zo Grolsch. Ambacht rook naar worst.

Work is love made visible – het zijn de woorden van Kahlil Gibran (artiest, dichter, schrijver).

Ineens had ik rake woorden voor het kardinale punt. Ik snap waarom ik die 4 uur zo moeilijk vind. Ik houd van werk. Werk geeft me plezier, maakt me tevreden, gelukkig, laat me groeien, geeft zin. Van mijn klanten hoor ik dat ze graag 3 of 4 dagen werken, ze lijken op mij.

Ineens heb ik de woorden die me uitleggen waarom ik zo slecht kan tegen onverschillig werken. In een restaurant, supermarkt of aan de telefoon. Mensen die in de dienstverlenende sector werken, maar geen verbinding hebben met wat ze doen, met wie, wanneer en hoe.

In ‘de 4-urige werkweek’ lees ik impliciet dat werk verschrikkelijk zou zijn. Iets waar je van af moet en wat je uit moet besteden. Aan mensen in een andere tijdzone met lagere lonen.

Nee.

Mooi en verschillig werk brengt je:  

  • het goede leven. Dat je je talenten en kwaliteiten kunt gebruiken. Dingen doen waarbij je de tijd helemaal vergeet, waar je helemaal in op kunt gaan.
  • het betekenisvolle leven. Hierbij zet je jezelf en je activiteiten in voor een groter geheel. Je draagt bij aan iets dat groter is dan jijzelf. Een hoger doel.

Ik wil je vragen wat preciezer te zijn in je werk. In WAT je doet en HOE je het doet. Al helemaal als je – net als ruim 70% van de Nederlandse beroepsbevolking – een dienstverlener bent en dus iets voor andere mensen doet.

  • wat is het werk dat jij het allerliefste doet en waarmee jij – volgens je klant (!) – van grote waarde bent?
    Of je nu een werkweek van 4 uur of 4 dagen hebt, dit is wat jij vooral gaat doen. De rest laat je over aan anderen.
  • wat is het werk dat belangrijk is voor (de groei van) jou en je bedrijf, maar wat je energie kost of afleidt van de kern van je zaak? Wat zou wel eens het favoriete werk van een ander kunnen zijn? Van wie precies?
    Besteed het uit, draag het over, geef het uit handen. Zorg dat je met je favoriete werk de omzet draait die ervoor zorgt dat je – net als elke andere organisatie – kunt investeren en inkopen en je niet je eigen manus-van-alles wordt.
  • wat kun jij er nu aan doen om liefde in je werk zichtbaar te maken? In een tijd waarin techniek zo aanwezig is (en kansen geeft!), hoor je jezelf misschien praten over een PDF of prospect in plaats van een uniek mens, beeld, betoog, logo, proces, gevoel, recept of resultaat. En als jij het doet, dan doet je klant het ook. Maak de liefde in je werk zichtbaar. Voor jezelf, voor je klant. Op je website, in je contact met je favoriete klant, in je woorden, gebaren.

Want wat een 4-urige werkweek al snel mist? Liefde!

Ik lees je reactie graag! (klik op reactie en scroll naar beneden)

ben je nu vrij of toch niet?

Door: Hennie Tibben 3 Reacties

Bijgewerkt op: 6 maart, 201711:12 am

Wat is vrijheid voor jou? Keuzes maken die helemaal de jouwe zijn. Of je eigen leven vormgeven. Vrijheid willen we allemaal en zelfstandigen willen dat ook nog eens in de maat XXL.

Toch lijkt het bereiken van het vrijheidsideaal moeilijk. Er zijn nogal wat mythen…

#1: zonder baas ben je vrij

Ben je beter af met of zonder baas? Als ik naar de afbeelding van deze blog kijk, dan wil ik maar één ding: over het hek van die suffe halve kantoorschutting klimmen en een kleurrijke vrije vogel zijn. Zonder baas.

Maar de gang naar de Kamer van Koophandel maakt je nog geen eigen baas.

Als zelfstandige heb je het voor het zeggen, voor je ligt een blanco papier dat je helemaal zelf mag invullen of -kleuren. De praktijk is vaak dat je druk bent met een opdracht uitvoeren of met zorgendat je weer druk kúnt zijn met een opdracht uitvoeren.

Je hebt toch weer een baas gekregen. Hij ziet er alleen anders uit. Het is nu je opdrachtgever of klant, de tijd, het geld. Zij sturen je in de waan van de dag van hot naar her.

Keuzes hébben blijkt iets anders te zijn dan keuzes máken (bron: Pieter Hilhorst, publicist)

#2: iets kunnen kiezen is goed, dus méér kunnen kiezen zal beter zijn

Levert een beperkte of een royale keuze meer vrijheid en tevredenheid op? Als starter vind je het heerlijk om zelf te bepalen. Je geniet van de afwisseling, vrijheid en maakt plagend een lange neus naar je werknemende vrienden en bekenden.

Na een tijdje valt het je op dat je steeds het wiel opnieuw moet uitvinden. Wie is de volgende klant? Wat wil hij echt, wat wordt je aanbod en wat is je prijs?

Je hebt geen strategisch aanbod waarmee je je klant helpt, je favoriete werk doet en je omzet bereikt. Je bent continu aan het improviseren. Je volgt de vraag en kiest niet zelf, dat zou wel heel luxe zijn en is misschien voor later.

Maar waar je eerst grote lol had van de afwisseling, verlang je nu naar het plezier van regie hebben, je thuis voelen in een markt en het daar goed doen. Dit vraagt eerst wat onderzoek maar je weet je er niet toe te zetten. Want hoe maak je een goede keuze?

Het is een misverstand dat je – als je uit 1 miljoen dingen kunt kiezen – je vrijer of tevredener zult voelen. Het werkt juist verlammend (bron: Barry Schwartz – The Paradox of Choice – Why More Is Less).

#3: je bent vrij van verborgen verleiders

Ben je als zelfstandige wel of geen eigen baas over je keuzes? Wie denkt onafhankelijk te zijn, gaat voorbij aan de verborgen verleiders. In winkels, op straat en thuis krijgen we allemaal te maken met hoogontwikkelde verleidingstechnologie 😉

Of het nu je kind, partner of je klant is, ze worden blootgesteld aan de verleidingskunsten van anderen en zullen zelf ook trucs uit de verleidingskast halen.

Er zijn verschillende mensbeelden, maar de realiteit is dat de homo economicus – de mens die vooral zijn eigen belang en behoeftebevrediging calculerend nastreeft – al lange tijd dominant is en door velen op zijn wenken wordt bediend.

Ook al denk je dat jezelf een ander menstype bent of geloof je niet in de homo economicus, toch worden wij (en dus ook je klant) bestookt met aanbiedingen en informatie. In de strijd om de aandacht van je klant ben jij – of je het wilt of niet – in competitie met veel anderen.

Verleiden is een hoogontwikkelde technologie geworden (bron: Jaap van Ginneken).

Wil je een vrije zelfstandige zijn, je klant bereiken én helpen? Dan:

  • kies je nu voor je ideale klant
  • blijf je deze voorlopig trouw
  • ontwerp je een prachtig aanbod en
  • informeer je je klanten klip en klaar over de voordelen van je diensten. En zelfs….
  • …. over de nadelen van wel/geen keuze voor jou.

Zo help jij je klant (een keuze te maken)!

Ik lees je reactie graag! (klik op reactie en scroll naar beneden)

In dit artikel liet ik me inspireren door mijn klanten en de TV-documentaire ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap‘ van Pieter Hilhorst.

Dit artikel verscheen ook op NUzakelijk.nl Ondernemersblog (18-9-2012).

ondernemende prins(es) op het witte paard

Door: Hennie Tibben Reageer

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

Als zelfstandige maak je veel uren, heb je een vlotte babbel en ben je altijd op klantenjacht en netwerkborreltoernee. Je weigert mee te doen aan The Office, Toren C, Debiteuren Crediteuren of corporate life. Je bent wel stronteigenwijs en accepteert geen baas.

Of dit allemaal ideaal is, dat vraag ik me af. Maar over dat eigenwijs zijn en geen baas dulden, was dat maar waar……

Veel zelfstandige professionals namen zichzelf ooit voor het anders te doen en zelf te bepalen. Nu bestaat er een boek met de titel “Leidinggeven aan professionals? Niet doen!”. Dit boek gaat over werknemende kennisprofessionals met een baas.

Als zelfstandige professional geef je vooral leiding aan jezelf. Maar dé zelfstandige professional bestaat niet. Ook al staan ze allemaal ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, er zijn minimaal 3 typen: de werknemende, freelancende en ondernemende professional.

De werknemende professional is serieel monogaam. Deze professional is toegewijd aan 1 noodlijdende opdrachtgever. Deze wil je tijdelijk de boel op laten knappen, vraagt je 100% en 24/7 beschikbaar te zijn.

Je eigen professionele e-mail doe je ’s avonds en je eigen afspraken zijn regelmatig ondergeschikt aan die van je opdrachtgever. Want daar is alles belangrijk en urgent. Als de klus klaar of het budget op is, dan zit je ineens op de bank. Of je beviel zo goed, dat je opdrachtgever je als werknemer wil inlijven. Maar wat wil jij?

De freelancende professional heeft wisselende contacten. Het is de oproepkracht die gehaast in de planning van een opdracht wordt geschoven. Je roept nog ‘mijn tarief is….’ maar bent al begonnen voordat de opdrachtgever er eigenlijk erg in heeft.

U vraagt wij draaien is je motto, je verzamelt uren en lijkt op een ja-knikker. Nee-zeggen of voorwaarden stellen wordt niet verwacht en voelt als not done. Maar wat wil je eigenlijk zeggen of doen?

De ondernemende professional vindt prins(ess)en op witte paarden. Eigenlijk is hij/zij er zelf ook een. Sommige mensen noemen deze professionals verwaand of een luxe paard. Maar deze ondernemende professional neemt de teugels in eigen handen.

Hij stelt zijn eigen aard, kwaliteiten en wensen centraal, ruikt de kansen van de tegenwoordige tijd en investeert in zijn ondernemersvaardigheden. Het luxe paard giet zijn bedrijf en diensten in zo’n vorm dat deze naadloos aansluiten op zichzelf én de andere prins(ess)en op witte paarden: ideale klanten.

Wil je echt zelf bepalen, genieten van je vrijheid en floreren als ondernemend mens? Sta het je zelf toe en sluit je aan bij de steeds groter wordende en gelukkige kudde van prins(ess)en op witte paarden!

Ik lees je reactie graag! (klik op reactie en scroll naar beneden)

wie is de diva? – eigenzinnig ondernemen

Door: Hennie Tibben 4 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

“Ik zou wel willen schrijven met Charles Aznavour. Hij heeft een hele mooie stem, ik zou wel een duet met hem willen doen. Zelf schrijven. Zelf maken”. Aan het woord is Anouk, ze zit stralend aan de primetime TV-tafel met Matthijs en Giel.

Anouk laat al 15 jaar flink van zich horen en onderneemt eigenzinnig. Of het duet met Aznavour er nu wel of niet komt, ze geeft zichzelf in ieder geval een dikke kans. Ze weet en zegt wat ze wil en kijkt daarna hoe ze het voor elkaar krijgt.

“De pijp moet roken. Dan reken ik uit hoeveel geld ik ongeveer nodig heb, ga ik naar mijn manager, zeg ik ‘hoeveel concerten zijn dat?’ Drie? Nou, dan doe ik er drie”. Matthijs vat samen en zegt: “ik begrijp dat het zo bij jou gaat?!” De zangeres lacht nuchter en zegt dat het inderdaad een beetje schematisch en boekhoudachtig is. That’s me. Enjoy. Or not.

Voor de volle bloei van jezelf en je klanten is ook concreet rekenwerk nodig. Welk financieel resultaat wil je bereiken? Welk resultaat beloof je aan je klant? Alleen dan kun je voor jezelf (én je klanten) je diensten in de ideale vorm gieten. Laat je het rekenwerk achterwege, dan blijf je haken achter het bijna automatische uurtje-factuurtje en werknemer-/werkgeverschap.

“Ik wil niet op de automatische piloot op een podium staan. Ik vind de studio en het schrijven veel fijner en wil gewoon elke dag bij mijn kinderen zijn”.

Zelfstandigen willen vrijheid en zeggen dat ze graag zelf bepalen. De praktijk ziet er vaak anders uit: velen wachten op vragen van opdrachtgevers en de markt. Terwijl ze zoveel mogelijkheden hebben om hun diensten en bedrijf zo vorm te geven deze precies passen bij zichzelf en waar ideale klanten ook nog eens om zitten te springen.

“Het zal wel uitverkocht zijn, toch?” Matthijs doet een flinke aanname en Anouk antwoordt: “Nee, daarom zit ik hier. Toch? Zoals je weet doe ik niet graag heel veel TV, maar ik hoorde nu van Kees mijn manager ‘je moet je kop laten zien, want die kaarten moeten er uit!’. Dus dat is wat ik hier doe!”.

Ook goede en populaire zangeressen moeten iets doen om te verkopen en een volle bak te krijgen. Hoe vaak nodig jij mensen uit voor je diensten? Hoe regelmatig laat jij van je horen of zien? Of is niet Anouk de diva, maar denk jíj dat het allemaal vanzelf naar je toekomt?

Onderneem eigenzinnig én geef jezelf alle kansen!

Ik lees je reactie graag ! (klik op reactie en scroll naar beneden)

Dit artikel verscheen ook op NUzakelijk.nl Ondernemersblog (20-3-2012).

waarom tijd je meest schaarse grondstof is

Door: Hennie Tibben 7 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

“Is tijd geld voor jou?” De vraag kwam van een werknemer die een kopje koffie met mij wilde drinken. Ik werkte aan mijn eigen bedrijf, voelde koude nattigheid en antwoordde omfloerst: “tijd is voor mij commitment”.

Ongecijferdheid is de opvolger van analfabetisme. Deze uitspraak is van John Allen Paulos (professor wiskunde). Hij doelt vooral op het effect van de rekenmachines en computers. Geef jij John gelijk?

Een werknemer heeft een contract: daarin staat in ieder geval de kern van de deal: tijd (en/of resultaat) voor geld. De werkgever heeft een tijd- en geldpotje en bewaakt deze om het bedrijf te laten renderen.

De werknemer besluit ‘voor zichzelf te beginnen’ (wat een rare uitdrukking vind ik dat toch). Dan kán de nieuwe zelfstandige telkens zelf bepalen wat de deal is. Hoe groot is het gewenste potje, het budget? In tijd, geld of andere waarden als plezier, prestige, passie, …..

Als onze tijdportie nu eenmaal beperkt is tot 24 uur per etmaal.
Als je rustig wilt slapen, goed wilt eten, een veilige situatie voor jezelf en je geliefden wilt creëren.
Als je naast je goede en mooie werk er ook nog wilt zijn met en voor anderen.
Als je nu grootse kleine dingen wilt beleven en ook voor ‘later’ wilt zorgen.
Als je vervulling en betekenis wilt in je leven.
Als dit allemaal menselijk is.

Uit cijfers blijkt dat veel zelfstandige professionals ploeteren om het financiële niveau en de voorzieningen van een modale werknemer te bereiken. Pijnlijk, veel kennis en talent wordt niet goed omgezet in geld.

Hoe kan het dan dat zeer goed opgeleide zelfstandige professionals met stevige ervaring toch hun eigen verdienmodel niet vaker ter discussie stellen? Ik bedoel: uurtje-factuurtje is maar één verdienmodel….

Het is zelfs een verdienmodel dat je in een strak keurslijf houdt, meer nog dan een werknemer.

Je hebt elk etmaal maximaal 24 uur te verdelen en uurtarieven liggen op straat. Misschien ook nog te grabbel bij een werknemer die geen idee heeft wat hij zelf kost (en de werkgever opbrengt;-) Tel uit het verlies.

Waar zie ik voor goedopgeleide en ervaren professionals kansen en waar ligt de hoop?

Ik nodig je uit niet te hinken, niet te stappen, maar te spríngen.
Niet te werknemen, niet te freelancen maar te ondernémen. Ga rekenen en trek de conclusie: tijd is je meest schaarse grondstof.

Creëer dus niet je eigen glazen tijdplafond en onderneem met alternatieve verdienmodellen: er is meer dan uurtje-factuurtje!

Ik lees je reactie graag ! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)