Social marketing communicatie

zelfstandige professional

3 bronnen van je eigen weerstand

Door: Hennie Tibben Reageer

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:22 pm

“Wie ben ik om dat te zeggen?”. Het is haar niet aan te zien, maar toch is dit wat ze denkt. Karin werkt al jaren als zelfstandige, maar als ik haar uitnodig op te staan en te kiezen voor haar favoriete werk, ideale klant en een eigen aanbod te ontwerpen dan steigert ze.

Terwijl ze het helemaal voor het zeggen heeft. Een dijk van een ervaring in haar vak, genoeg levenswijsheid, klanten die gek zijn op haar aanwezigheid en ze is niet gebonden aan een baan.

Veel zelfstandigen zijn ex-werknemers. Nog meer zelfstandigen denken en doen als werknemer. Hoe kan het ook anders. Het ondernemen moet je bijna thuis met de paplepel zijn ingegoten of je bent super eigenwijs, onredelijk en verdraagt geen baas.

Maar waar leerde je ondernemend te werken? Of een stap verder: waar leerde je hoe je succesvol diensten kon ontwerpen, aanbieden en verlenen? Rondom je eigen voorkeuren en talenten? Over dit onderwerp is zo veel te zeggen.

In het tijdsbestek van dit artikel benoem ik 3 bronnen van weerstand die ik ken en vaak zie. Bronnen die je ervan kunnen weerhouden om meer te ondernemen en op te staan. Zodat je – als je toegeeft aan weerstand – jezelf en anderen enorm tekort zou doen.

niet goed genoeg

Je hebt een dijk van een ervaring in je eigen oorspronkelijke vak en daarin ben je de supervraagbaak, senior, steun en toeverlaat voor velen. Je blijft je ook graag bijscholen in je eigen vak. Misschien heb je trekjes van een shopaholic met een zwak voor vakkwalificaties en certificaten.

Maar de markt en tijd is veranderd of jij hebt zelf andere behoeften gekregen. En ineens heb je koudwater vrees. Hoe geef je je bedrijf en aanbod de juiste vorm? Hoe verkoop je je expertise en zorg je ervoor dat je omzet, vrijheid en plezier houdt?

Je beseft dat je hiervoor andere dingen hebt aan te gaan of te leren. Misschien geef je jezelf op de kop. Dat moet ik toch makkelijk zelf kunnen, zien, weten, leren? Je zelfbeeld ligt aan diggelen. Ooit leerde je fietsen, nu wordt je gevraagd een grotere of andere soort fiets te pakken.

angst voor verlies

Je hebt klanten, opdrachtgevers, een goede reputatie en een prachtige portfolio. Het lijkt een win-win voor iedereen. Klanten vallen geen buil aan jou, ze weten dat je al vaker met je bijltje hebt gehakt. Jij kunt je riedeltje doen en je omgeving weet welke sticker ze op je voorhoofd kunnen plakken.

Ondertussen gaat je hart uit naar iets anders, groters of verders. Maar ja, je zou een dief van je eigen portemonnee zijn als je niet vereerd zou voelen omdat ze je weer hebben gevraagd voor iets vertrouwds. En je oude schoenen moet je nooit weggooien voordat je nieuwe hebt.

opstaan uit je eigen groep

Je bent gek op je vak en zoekt je vakgenoten graag en als allereerste op. Netwerk- en intervisiebijeenkomsten bezoek je graag. Ervaringen en nieuwtjes uitwisselen, sores delen. Samen ben je sterk, zeker in deze tijd.

Maar je merkt dat je er weinig verder mee komt. Sterker nog: je bent het vaak niet met je vakgenoten eens, hebt een andere visie, maar merkt dat je daar maar beter niet over kunt beginnen. Anderen willen de boel graag in stand houden. Je roept discussie en weerstand op of een ander gaat aan de haal met je goede ideeën.

We zijn toch allemaal gelijk en je hoort toch samen te werken? Wie ben jij om niet meer loyaal te zijn aan je vakgenoten en het anders te gaan doen?

Welke weerstand je ook voelt, je kunt maar beter naar haar luisteren. Wat is die ene zin die ze telkens herhaalt? Wat is de opmerking, de vraag of het woord dat jou NU het meeste raakt?

Zo krijg je een schat aan informatie en kun je kiezen. Want weerstand heeft zichzelf nu verraden, jij hebt gehoord waarover het echt gaat. Weerstand wil maar één ding: je weghouden van waar NU je grootste groeikans ligt. Ze wil alles bij het oude houden en zal daarvoor alles doen. Alles. Ook jou voor het lapje houden, afleiden en verleiden. Zodat je uitstelt.

Ben je een zelfstandige professional met veel kennis, ervaring en toewijding? Pak een grotere fiets, kies de schoenen die je het beste passen, het verste dragen en wees vooral loyaal aan jezelf.

Karin is inmiddels opgestaan en kiest voor haar favoriete werk, ideale klant en ontwerpt een eigen aanbod. Ik moet ineens denken aan iemand die letterlijk tegen me zei: “ik voel enorme weerstand..” (het codewoord was: focus!), hem ga ik opzoeken. En jij, wat ga jij doen?

Ik lees je reactie graag! (klik op reactie en scroll naar beneden)

wat doe je met 24 uur zakgeld?

Door: Hennie Tibben 3 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

fragment uit schilderij ‘La persistencia de la memoría’ – Salvador Dalí

 

Karin herinnert zich nog de zeeën van tijd die ze als starter dacht te hebben. Als werknemer kwam ze steevast tijd tekort. In haar projecten zaten rotklussen en werd standaard het onmogelijke gevraagd. Tijd, geld en kwaliteit waren een spannend én voorspelbaar trio.

Nee, ze wist het nu beter en zou het anders doen. Als zelfstandige professional heb je het helemaal voor het uitkiezen en kun je je werk zelf vormgeven. Goodbye rotklussen! Hello leuke dingen doen met fijne klanten!

Als werknemer zat Karin nooit op de bank, ze was zeer declarabel. Ze gaf haar werkgever én opdrachtgever een gegarandeerd hoog rendement. Maar in haar zelfstandige agenda zaten nu grote gapende gaten en die moesten rap worden gevuld.

Eerst op zoek naar een opdrachtgever waar ze vaste inkomsten uit kon halen. Ze belde, mailde en borrelde met naar netwerk. Ze was apetrots: ze had flink beet en hengelde een mooie opdracht binnen.

De grote buit  – én de stabiliteit waar ze naar verlangde – had ze nu binnengeharkt. Ze zou zich eerst goed inwerken in deze grote opdracht en dan kwam er tijd voor de andere leuke dingen met nog fijnere klanten.

Om haar buit binnen te halen, had ze een offerte gemaakt op basis van uren. Daar had de opdrachtgever naar gevraagd. Nu kon ze elke maand een factuur sturen en ze had beloofd er ook een urenspecificatie bij te doen. Van het eindbedrag kon ze mooi haar vaste lasten en zelfs iets meer betalen.

Een bijkomend voordeel: ze had gelijk haar urenadministratie geregeld. Ze kon niet alleen rekenen op vaste inkomsten, maar ook op de fiscale voordelen van haar ‘ondernemerschap’. Met haar contract voor 24 uur per week was ook het 1.225 urencriterium binnen.

De opdracht was uitdagend en ze gaf alles. Ze moest wel op de werkplek van haar opdrachtgever verschijnen en de reistijd viel tegen. Ze had het al met de auto en het openbaar vervoer geprobeerd. Gelukkig kon ze de reiskosten factureren.

In de koffiepauzes begon het op te vallen dat Marijke – de manager die Karin officieel inhuurde – regelmatig rammelde aan Karin’s uren én tarief. Zelfstandigen waren volgens Marijke toch wel heerlijk vrije vogels en de nieuwe rijken. Karin dacht: dat is makkelijk praten. Jij hebt vrije dagen, collega’s, vakantiegeld en allerlei voorzieningen en reserves.

Maar ondertussen werkte ze voor de zekerheid een tandje harder, ze wilde haar opdrachtgever een hoog rendement geven. Net als vroeger, voor haar werkgever. Het zou haar niet gebeuren dat ze op de bank kwam te zitten. Zo ging er weer een maand voorbij en kon ze weer die mooie grote factuur sturen.

Het begon te knagen. Ze zou toch ook nog leuke dingen doen met andere fijne klanten? Karin dacht en deed eigenlijk nog als een werknemer. Ze werkte niet mét een klant maar vóór een opdrachtgever. Ze liet haar tijd verdampen.

Ineens herinnerde ze zich een uitspraak: “In elk proces bepaalt de meest schaarse hulpbron de grenzen van de resultaten die je kunt bereiken. Die schaarse hulpbron is bij menselijke prestaties doorgaans de factor TIJD”. Bron: Peter Drucker.

Karin vond het eerst een tegeltjes- of typische managerstekst. Maar als zelfstandige dienstverlener met idealen was ze er gewoon ingetuind. Denken dat je zeeën van tijd hebt. Om er vervolgens achter komen dat je je toptijd goedkoop verkocht.

Zodat je opdrachtgever niets anders kan doen dan wel heel erg blij zijn: hij heeft jou én kan zijn hogere doel waarmaken.
Maar jij bent ondertussen met handen en voeten gebonden en hebt nog maar weinig over om je eigen idealen te realiseren.

Karin is niet alleen. De bodem van je eigen tijdbudget krijg je elke dag weer te zien: er gaan 24 uren in een etmaal en 7 dagen in een week. Je zakgeld is zo op!

Wil je goed verdienen en ideale klanten in minder tijd? Zie dan allereerst je tijd als je meest kostbare grondstof en hulpbron. Tijd is het begin en einde van alles. De rest kun je kopen.

Ik lees je reactie graag ! (klik op reactie en scroll naar beneden)

goeddoen en winst maken

Door: Hennie Tibben 8 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:43 pm

“Goeddoen zit nu eenmaal niet in het DNA van een bedrijf”. Zo schreef Sheila Sitalsing. Ik lees haar columns graag en natuurlijk trek ik deze zin uit een groter geheel.

Nu het woord ‘graaier’ trending topic is, wordt vaak luid of juist heel geniepig beweerd dat goeddoen en winst maken niet samengaan.

Als je dit artikel leest dan is er een grote kans dat je winst wilt maken. Alleen al omdat je een mens bent. Je bent waarschijnlijk ook nog eens een ondernemend mens met of in een bedrijf. Er is toch geen mens of bedrijf dat verlies wil leiden?

Toch zijn er veel zelfstandige professionals met scheve inkomsten: de verdiensten staan niet in verhouding tot de kennis en kwaliteiten die ze in huis hebben. En dus leiden zij (en hun potentiële klanten) eigenlijk verlies.

Daar zijn allerlei redenen voor, maar ik weet dat het woord WINST al snel spanning oproept.

Oude systemen, werkwijzen, business- en verdienmodellen vallen om als dominostenen. Terwijl we steeds meer worden aangesproken op flexibiliteit en zelfredzaamheid voelt de zelfstandige professional zich al snel een grote graaier.

Er is van alles nodig om goed te zorgen voor jezelf, je klanten en anderen. Voor nu en later. Als zelfstandige professional wil je een inkomen en lol, hiervoor is het simpelweg nódig dat je vette winst maakt met je werk en bedrijf. Maar hoe kun je vette winst zelfs heel erg lékker gaan vinden?

tastbaar maken

Als ik dit bij mezelf naga, dan wil ik altijd vooruit. Ik kan bijna niet anders: mezelf en mijn bedrijf blijven ontwikkelen, vernieuwen, laten groeien. Verschil maken, iets neerzetten. Van A naar Beter, Mooier, Slimmer, Flexibeler, Vrijer of……  Aan het einde van de dag, week of het jaar wil ik graag iets hébben of zíjn.

Een manier om dat hébben’ of zíjn tastbaar te maken (en zo je slagingskans te vergroten) is om dit uit te drukken in beelden, woorden, gevoelens en getallen. Zodat het voor jou betekenis krijgt. Dus pak een groot vel papier: dit is je wensenlijst waarop je alles verzamelt wat je heel graag wilt ervaren en bereiken met je werk. Onderweg en bij de eindstreep.

c’est le mot qui fait la musique

Vind jij winst een vet vies woord?

Sommigen spreken liever over waarde toevoegen of waarde creëren. Onder mijn lezers en klanten zijn een paar meesters in taal of verleiden. Zij waarschuwen me altijd voor deftige taal, hersenen zijn gek op spreektaal. Ik weet zeker: mijn hersenen gaan niet vlammen van het woord ‘waarde’.

Wat is dan het woord waar je hersenen (en dus jij) wél verlekkerd van raken? Zin van krijgen? Is het dan baat, voordeel, nut, profijt, ……. of toch winst?

over waarde(n)

Een bedrijf (met winst) zou niet samengaan met goeddoen. Goeddoen gaat over deugen of bepaalde principes hanteren. Waarden, een moreel kompas hebben. Het is onzin dat goeddoen niet in de DNA van een bedrijf zit. Natuurlijk bestaat de wolf in schaapskleren. Maar bedrijven worden geleid door mensen en deze zijn er in soorten en maten.

Welke principes streef jij na, waar kunnen je klanten bij jou altijd op rekenen?

Laat je niet beroven van je idealen. Goeddoen en winst maken gaan samen.
Want werken zonder winst, dat lijkt me waarde(n)loos ondernemen!

Ik lees je reactie graag ! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)

Dit artikel verscheen ook op NUzakelijk.nl Ondernemersblog (7-2-2012).

waarom tijd je meest schaarse grondstof is

Door: Hennie Tibben 7 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

“Is tijd geld voor jou?” De vraag kwam van een werknemer die een kopje koffie met mij wilde drinken. Ik werkte aan mijn eigen bedrijf, voelde koude nattigheid en antwoordde omfloerst: “tijd is voor mij commitment”.

Ongecijferdheid is de opvolger van analfabetisme. Deze uitspraak is van John Allen Paulos (professor wiskunde). Hij doelt vooral op het effect van de rekenmachines en computers. Geef jij John gelijk?

Een werknemer heeft een contract: daarin staat in ieder geval de kern van de deal: tijd (en/of resultaat) voor geld. De werkgever heeft een tijd- en geldpotje en bewaakt deze om het bedrijf te laten renderen.

De werknemer besluit ‘voor zichzelf te beginnen’ (wat een rare uitdrukking vind ik dat toch). Dan kán de nieuwe zelfstandige telkens zelf bepalen wat de deal is. Hoe groot is het gewenste potje, het budget? In tijd, geld of andere waarden als plezier, prestige, passie, …..

Als onze tijdportie nu eenmaal beperkt is tot 24 uur per etmaal.
Als je rustig wilt slapen, goed wilt eten, een veilige situatie voor jezelf en je geliefden wilt creëren.
Als je naast je goede en mooie werk er ook nog wilt zijn met en voor anderen.
Als je nu grootse kleine dingen wilt beleven en ook voor ‘later’ wilt zorgen.
Als je vervulling en betekenis wilt in je leven.
Als dit allemaal menselijk is.

Uit cijfers blijkt dat veel zelfstandige professionals ploeteren om het financiële niveau en de voorzieningen van een modale werknemer te bereiken. Pijnlijk, veel kennis en talent wordt niet goed omgezet in geld.

Hoe kan het dan dat zeer goed opgeleide zelfstandige professionals met stevige ervaring toch hun eigen verdienmodel niet vaker ter discussie stellen? Ik bedoel: uurtje-factuurtje is maar één verdienmodel….

Het is zelfs een verdienmodel dat je in een strak keurslijf houdt, meer nog dan een werknemer.

Je hebt elk etmaal maximaal 24 uur te verdelen en uurtarieven liggen op straat. Misschien ook nog te grabbel bij een werknemer die geen idee heeft wat hij zelf kost (en de werkgever opbrengt;-) Tel uit het verlies.

Waar zie ik voor goedopgeleide en ervaren professionals kansen en waar ligt de hoop?

Ik nodig je uit niet te hinken, niet te stappen, maar te spríngen.
Niet te werknemen, niet te freelancen maar te ondernémen. Ga rekenen en trek de conclusie: tijd is je meest schaarse grondstof.

Creëer dus niet je eigen glazen tijdplafond en onderneem met alternatieve verdienmodellen: er is meer dan uurtje-factuurtje!

Ik lees je reactie graag ! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)

briljant meer met minder

Door: Hennie Tibben Reageer

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

Eindelijk waren we geslaagd en dat zelfs door ‘meer met minder’. Een studiemaat had een geweldige opdrachtgever gevonden voor het klapstuk van onze studie bedrijfskunde. Het was een groepsopdracht en mijn 5 mannen en ik, we noemden onszelf Briljant 😉

Rond het millennium presenteerden we Briljant in Rotterdam. We kregen de opdracht en dronken in een jaar tijd regelmatig koffie met het management van een onderdeel van een multinational in de auto- of vliegtuigindustrie.

Maar in Rotterdam hadden ze weinig met auto’s of vliegtuigen te maken, ze reden en vlogen er vooral mee. We worstelden ons door een mist van woorden en een berg aan informatie. Het woord datamining was een van de vaktermen die vaak viel. We maakten zelfs een soort verklarende woordenlijst.

Het duurde lang voordat we echt wisten met wie en wat we te maken hadden. Daarin waren we niet alleen. De missie, visie, doelgroep, diensten, activiteiten en resultaten waren niet helder. Oeps…. en ik was binnen Briljant verantwoordelijk voor het onderdeel strategie.

Zonder ingrijpen zouden klanten, partners of teamleden afhaken. Zonder eigen regie lag een verstoting uit het Duits/Amerikaanse moedernest op de loer.

Er waren voldoende problemen pardon uitdagingen 😉 voor 6 briljante studenten met al een stevige werkervaring in hun broekzak. We konden raak analyseren en concreet advies geven zodat we nu ook als bedrijfskundige konden afstuderen.

We hoorden, zagen en lazen veel mitsen, maren, haken, ogen en zijwegen tijdens onze analyse. We zagen een vreemd oerwoud met daarin een opgetuigde kerstboom in de dikke mist. Toen de puzzel voor ons compleet was, verscheen de kern EN subtitel van ons advies: meer met minder!

Noem het less is more, simplicity, simplify, back to basics, minimalistisch of benader het vanaf de andere kant: more is less.

Na al het ploeteren naast een pittige baan werden we de trotse groepswinnaar van dat afstudeerjaar. Helaas liet onze opdrachtgever zich als bedrijf – ondanks onze analyse en advies – stevig inhalen.

Ook als zelfstandig ondernemende professional heb je zomaar een enorme mistige kerstboom opgetuigd. Met verschillende pieken als doelen. Allerlei ballen die je klanten en diensten voorstellen. Slingers als hulpmiddelen, ze mogen er even zijn zodat ze een kale plek in je boom verbergen. Om vervolgens weer afgedankt te worden voor een ander exemplaar.

Wisselingen en afdankertjes zorgen ervoor dat je telkens opnieuw moet kennismaken, beslissen, investeren, inrichten en leren. Je volle kerstboom leidt jou (en je klant) af van de kern van je zaak en houdt je weg van een heldere strategie en fijne winst.

Ik haal een golden oldie uit de kast en die heet: meer met minder.

  • meer winst, focus, resultaat, impact, effect, plezier, gemak, overzicht, vrijheid, rust of …….. (output)
  • met minder moeite, verschillende middelen, losse hagel, flodders, gedoe, tijd, geld of ……. (input)

Hoe aantrekkelijk is ‘meer met minder’ nu voor jou en je business?

Ik lees je reactie graag! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)

digibéet

Door: Hennie Tibben 3 Reacties

Bijgewerkt op: 10 januari, 20181:21 pm

“Tibben, wat heb je NU weer gedaan?” Ik ben nog maar net een twintiger en zit achter mijn bureau. Voor me staan Harm en meneer Fred, een onafscheidelijk ICT-duo dat aan je bureau verschijnt als er iets platligt. Fred stond altijd strak in het pak, Harm had steevast opgestroopte overhemdsmouwen.

Vanaf mijn 2e werkgever trof ik het met de techniek. De eigenaren van de bedrijven waar ik werkte hadden veel baat bij slimme systemen. Er moesten grote aantallen van fabrieken naar klanten. Elke dag weer, zo betrouwbaar en efficiënt als mogelijk.

Maar vandaag is het weer zover, Harm en meneer Fred staan aan mijn bureau. Volgens hen ben ik de ellendige veroorzaker en ik hoor “Tibben, wat heb je NU weer gedaan?”.

Dit herenduo met een heel eigen gevoel voor humor leek het fijn te vinden me te laten voelen alsof het allemaal aan mij lag. Ook pakten ze deze momenten schijnbaar royaal aan om te laten merken hoe afhankelijk ik wel niet van ze was.

Terwijl mijn collega’s en ik voor 12.00 uur de bestellingen van klanten in dat prachtige systeem wilden hebben. Zodat de vrachtwagens op tijd bij klanten konden zijn.

Een aantal 😉 jaren later kan ik me goed voorstellen dat ik als junior een dankbaar ‘slachtoffer’ was voor Harm en meneer Fred. Ik was en ben ambitieus, wil vernieuwen en maak graag gebruik van helpende systemen. En dus loop ik ook tegen ICT-hindernissen aan. Niet alleen tegen de systemen, maar ook tegen de logica en taal van de makers ervan.

Die frustratie weegt niet op tegen de voordelen die je als zelfstandige professional kunt hebben van techniek. Dikke kans dat je zonder Microsoft, KPN, Apple, het www en natuurlijk de open source van de laatste jaren kansloos zou zijn als zelfstandige professional.

“Ik ben een digibeet!” hoor ik ondernemende professionals regelmatig verzuchten. Ze branden hun vingers er liever niet aan, Skypen, sociale media en bloggen is gedoe en vooral iets voor anderen.

Maar moeilijke omgang met technologische vooruitgang is van alle tijden.

Dit zijn een aantal fragmenten uit een interview met hoogleraar techniekfilosofie Peter-Paul Verbeek (bron: Volkskrant 6-8-2011):

  • mensen ontwerpen voortdurend technieken die de mens lijken te overstijgen. …. De bril, de auto, de elektriciteit….
  • mensen zijn zelf meeveranderd in interactie met die techniek … Zo ontdekken we steeds iets over onszelf in interactie met die techniek.
  • je kunt wel heel hard gaan roepen dat iets slecht is en er niet zou moeten zijn, maar die dingen zijn er nou eenmaal
  • je kunt beter gaan nadenken over hoe we ermee kunnen omgaan en wat doet zo’n techniek met het goede leven?
  • aan ethici is het om te duiden wat er verandert en wat er op het spel staat
  • zodat je zelf actief vorm kunt geven aan jouw bestaan met die techniek, hoe je ermee omgaat

Kijk naar wat anderen succesvol inzetten en selecteer de techniek waarvan je denkt dat deze jou en je bedrijf gaat helpen je idealen te bereiken. Weet zelf wat je belangrijk vindt, welke eisen je stelt en regel support. Dat is niet Harm of meneer Fred maar wel een expert die oog heeft voor jouw situatie en goed naar je wensen luistert:-)

Geef techniek een kans om ook voor jou en het goede leven te werken!

Wat is jouw ervaring? Ik lees je reactie graag! (klikken op reactie en dan naar beneden scrollen)