“Ken je het boek ‘Een werkweek van vier uur’ van Timothy Ferriss? Past wel bij je bedrijf”.
Dit krijg ik vaak te horen en te lezen. En het is bijna waar, dat het wel bij mijn bedrijf past.
Timothy schreef zijn bestseller in 2007 en zet daarin werk eigentijds op zijn kop. En dat gaat een flink stuk verder dan Het Nieuwe Werken.
De Nieuwe Rijke creëert vrijheid met tijd, inkomsten en mobiliteit. Hij leeft nu een groots leven en stelt dit niet uit.
Een voorbeeld uit het boek, want wie is er nu rijk:
- een investment banker die 80 uur per week werkt en USD 500.000 per jaar doet?
- of iemand die 20 uur per week werkt voor USD 40.000 maar helemaal zelf bepaalt Wat hij doet, Wanneer, Waar en met Wie?
Tim wordt aanbeden. Als mensen zeggen “die 4-urige werkweek, dat past wel bij jouw bedrijf”, dan zat ik vaak met mijn mond vol tanden. Ik heb het inmiddels behoorlijk voor elkaar met zelf bepalen wat ik doe, wanneer, waar en met wie. En nodig anderen uit het ook te doen.
Toch zat me er iets dwars in die 4-urige werkweek.
Afgelopen week fietste ik zo ongeveer de stadsschouwburg binnen. Naar het laatste uur van TEDxUtrecht Full creative potential.
Op de rode podiumstip stond Ann Mehl uit New York. En ineens zei ze:
work at it’s best is love made visible
work at it’s best is LOVE made visible
BENG!!
Dat kwam aan.
Arbeid voelde zo noest. Vakmanschap klonk zo Grolsch. Ambacht rook naar worst.
Work is love made visible – het zijn de woorden van Kahlil Gibran (artiest, dichter, schrijver).
Ineens had ik rake woorden voor het kardinale punt. Ik snap waarom ik die 4 uur zo moeilijk vind. Ik houd van werk. Werk geeft me plezier, maakt me tevreden, gelukkig, laat me groeien, geeft zin. Van mijn klanten hoor ik dat ze graag 3 of 4 dagen werken, ze lijken op mij.
Ineens heb ik de woorden die me uitleggen waarom ik zo slecht kan tegen onverschillig werken. In een restaurant, supermarkt of aan de telefoon. Mensen die in de dienstverlenende sector werken, maar geen verbinding hebben met wat ze doen, met wie, wanneer en hoe.
In ‘de 4-urige werkweek’ lees ik impliciet dat werk verschrikkelijk zou zijn. Iets waar je van af moet en wat je uit moet besteden. Aan mensen in een andere tijdzone met lagere lonen.
Nee.
Mooi en verschillig werk brengt je:
- het goede leven. Dat je je talenten en kwaliteiten kunt gebruiken. Dingen doen waarbij je de tijd helemaal vergeet, waar je helemaal in op kunt gaan.
- het betekenisvolle leven. Hierbij zet je jezelf en je activiteiten in voor een groter geheel. Je draagt bij aan iets dat groter is dan jijzelf. Een hoger doel.
Ik wil je vragen wat preciezer te zijn in je werk. In WAT je doet en HOE je het doet. Al helemaal als je – net als ruim 70% van de Nederlandse beroepsbevolking – een dienstverlener bent en dus iets voor andere mensen doet.
- wat is het werk dat jij het allerliefste doet en waarmee jij – volgens je klant (!) – van grote waarde bent?
Of je nu een werkweek van 4 uur of 4 dagen hebt, dit is wat jij vooral gaat doen. De rest laat je over aan anderen. - wat is het werk dat belangrijk is voor (de groei van) jou en je bedrijf, maar wat je energie kost of afleidt van de kern van je zaak? Wat zou wel eens het favoriete werk van een ander kunnen zijn? Van wie precies?
Besteed het uit, draag het over, geef het uit handen. Zorg dat je met je favoriete werk de omzet draait die ervoor zorgt dat je – net als elke andere organisatie – kunt investeren en inkopen en je niet je eigen manus-van-alles wordt. - wat kun jij er nu aan doen om liefde in je werk zichtbaar te maken? In een tijd waarin techniek zo aanwezig is (en kansen geeft!), hoor je jezelf misschien praten over een PDF of prospect in plaats van een uniek mens, beeld, betoog, logo, proces, gevoel, recept of resultaat. En als jij het doet, dan doet je klant het ook. Maak de liefde in je werk zichtbaar. Voor jezelf, voor je klant. Op je website, in je contact met je favoriete klant, in je woorden, gebaren.
Want wat een 4-urige werkweek al snel mist? Liefde!
Ik lees je reactie graag! (klik op reactie en scroll naar beneden)
Wauw Hennie, wat heb je ook mijn gevoelens goed verwoord, dank je wel voor dit waardevolle artikel!
Ook ik hou van werken, ook ik kan niet tegen dienstverleners geen binding hebben met hun dienst/hun klant/hun product.
Het staat een ieder vrij 4 uur per week te werken natuurlijk – ik hou het voorlopig nog op ergens tussen de 20 en 32 uur 🙂 (Omdat ik soms zin heb in MEER werken en soms in MINDER).
Warme groet, Mira
@Mira ha Mira: geen verrassing, very likewise:-))
Juiste kritiek op Ferriss. En verder is zijn wens om met 4 uur werk klaar te zijn onbereikbaar voor mensen die niet het soort werk (dan wel de (mentale) kwaliteiten hebben) van hem en jou. Er zit gewoon te weinig “uitbesteedbaar werk” in de job van een ziekenzuster, dakdekker, winkelmeisje, leraar, noem maar op.
@Ton het zal niet voor iedereen bereikbaar zijn (om mentale of fysieke redenen). Maar ik denk wel dat er veel beroepen/banen/rollen zijn die wat kritischer naar de huidige eigen (werk)vorm kunnen kijken.
Als je bijv. zorg, onderwijs of klanten helpen nastreeft, dan hoeft niet dat persé via 100% fysieke aanwezigheid of 1-op-1. Veel mensen hechten daar aan, lijkt niet alleen op vasthouden aan een baan of het werk waarvan je houdt maar ook op het hebben van bestaansrecht in huidige vorm.
Menselijke handen of een hart kun je niet vervangen (wat mij betreft;) maar ik denk dat Ferriss wel uitdaagt in onderdelen/vormen die je kunt automatiseren. Met behulp van technologie zelfs meer zorg, onderwijs of service geven.
Het vraagt wel dat je heel goed beseft waarvoor je het allemaal doet (hoger doel) en dat je werk activiteiten, vorm, context) doet dat past bij je eigen waarden, talent, voorkeuren, eigenaardigheden. De combinatie van dit alles zie ik als een ideaal.
Maar niet eenvoudig, het vraagt moed om te ondernemen en buiten een bestaande baan te denken.
@Hennie Ik geef je groot gelijk als je stelt dat er veel beroepen/banen/rollen zijn die de werkvorm kunnen verbeteren. Maar bij Ferriss gaat het – zoals ik me het boek herinner – in de kern over het uitbesteden van werk, en zelf alleen nog het minimale management doen in 4 uur per week. Ik denk dan: dat is niet weggelegd voor al die mensen die niks uit te besteden hebben, maar die het uitbestede werk moeten doen. Ik herinner me ook niet bij Ferriss het punt dat jij maakt, dat je met behulp van technologie meer zorg, onderwijs of service kunt geven. Dat punt is terecht – met de voorbehouden die jij ook maakt. Kortom: ik ben het veel meer eens met jou dan met Ferriss. Je citaat: “work is love made visible” is dan de betere inspiratiebron – voor jou, en ook voor mij. With love (want commentaar leveren op jouw blog is voor mij ook werk :-)), Ton
@Ton ik geloof dat we het eens zijn, hier nog iemand die van bloggen en reageren graag werk maakt 🙂
Het was mijn eigen punt (meer zorg, onderwijs, service via o.a. technologie) en ook die delen we.
Zie jij jezelf als een social entrepreneur?
@Hennie Drie keer ja.
@Ton goed te weten, ook de 3e ja. Om een duistere reden koppelde ik ‘social entrepreneur’ niet aan mijn klanten en mezelf. Terwijl we het dus veelal wel zijn. Het werd weer opgelicht door deze blog en jouw reacties. Dank!
Absoluut! Ik kan het niet meer met je eens zijn! Het boek kruist ook geregeld mijn pad en ik raad het zelfs weleens aan. Maar er mist inderdaad iets, het is zo zakelijk (op een verkeerde manier) en kil. Het gevoel is eruit. Alsof je weer vast zit in een procesmatige manier van denken, die zo goed paste bij het industriele tijdperk. Maar daar zitten we niet meer in.
Bedankt voor je blog, mooie inspiratie om door te zetten 🙂
@Janine Goed te lezen, inspiratie om door te zetten! Ben heel benieuwd waarin, welk werk? 🙂
haha, goede vraag! Ik vind je website een mooi, genuanceerd beeld geven over hoe het ook kan.
Persoonlijk geloof ik niet meer in werk als in een bepaalde vorm. Als ik een baan zou zien die zou passen, zou ik zo weer in loondienst gaan. Voor mij is plezier in werk het belangrijkste, niet de vorm waar ik het in doe.
Ik ben een platform aan het opzetten over personal branding. Allereerst voor werkzoekenden. De connectie tussen werk en werkuitvoerders kan zoveel beter! Ook kunnen bedrijven zoveel meer benutten van hun medewerkers door het werk anders te organiseren.
Werken vanuit je kracht en talenten is natuurlijk helemaal hot, maar wordt nog in zo weinig bedrijven toegepast. Zonde, want ik geloof in de gezamenlijke denk- en doekracht van een team.
Anyway, first things first. Ik help mensen en organisaties graag om hun kern te (her)ontdekken, hier woorden aan te geven en hun verhaal te vertellen. Leuk om jouw blogs te lezen en weer aan het denken gezet te worden 🙂
Mooi stuk, en gefeliciteerd dat jij het werk hebt gevonden waarin je je liefde inderdaad zichtbaar kunt maken. Helaas is dat niet iedereen gelukt. De mensen waar jij je zo aan ergert….tja, die hebben gewoon een baantje gepakt omdat ze geld moeten verdienen. Het concept dat iedereen werk kan doen waar hij blij van wordt, dat is mooi idealistisch, maar onmogelijk.
Ik kan me niet voorstellen dat er voor elk k-baantje minstens evenveel mensen zijn voor wie het een droom is als dat er banen zijn. En voor de echte topbanen is er vaak een stortvloed aan sollicitanten.
In een concurrerende wereld kan niet iedereen winnen, en dat wordt alleen maar erger. Vooral ook omdat “banen” steeds meer worden gestandaardiseerd in een functiehuis, wat alleen maar resulteert in een one-size-fits-nobody….
En dan ga ik nu weer verder zoeken naar de baan waar ik wél blij van word!
Niet dat je dat als individu ontslaat van de verantwoordelijkheid om zelf te zoeken naar wat je drijft en daar een passende functie bij te zoeken, natuurlijk.
Helemaal mee eens. Regelmatig met het boek in mijn handen gestaan in de boekhandel. Nooit gekocht. Het leek tenslotte alleen maar over uitbesteden te gaan. Ik ben ondernemer geworden omdat ik het juist leuk vind meer te kunnen en mogen doen. Om persoonlijk te mogen zijn, klanten niet als cijfer te hoeven zien, eens iets extra’s te kunnen doen wanneer ik dat graag wil.
Daarbij heb ik veel te graag controle over kwaliteit. Uitbesteden doe ik wel met zaken die ik minder interessant vind, zoals boekhouding.
Eens! RT @elsekramer: Mooi! “Work is love made visible” RT @hennietibben: [tibbenblogt] wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/Ewzt7NGp
Ik ben het roerend met je eens Hennie, dit is precies de reden waarom ik afgehaakt ben in het boek. M’n man was er enthousiast over een aantal jaren geleden en toen dacht ik: ga ik ‘m ook lezen. Ik kwam er niet doorheen, ik voelde niets…
Ik hou ook van m’n werk en dat is ook wat ik mensen wil meegeven: meer liefde in hun leven, ook in hun bedrijf…
Dank je voor je het onder woorden brengen!
Precies: LIEFDE! RT @hennietibben: [tibbenblogt] wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/zCWLOnux
Mooi! RT wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/2gSVAXUg via @hennietibben
+1RT@karinbosveld: Mooi! RT wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/ZkiSheuN via @hennietibben”
RT @werkplekcoach: +1RT@karinbosveld: Mooi! RT wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/ZkiSheuN via @hennietibben”
RT @hennietibben: [tibbenblogt] wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/x74soqAh
Goede blog: wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/kfR17pUX via @hennietibben
“@jackkarelse: Goede blog: wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/wJMPRLaD via @hennietibben” eensch!
RT @hennietibben: wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/otavfYlrt9
RT @hennietibben: wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/4oeoWDnIvN
@IInterviewt ha Ingrid, dank voor je RT gisteren! http://t.co/XaCzxwA1Rn
RT @hennietibben: wat een 4-urige werkweek mist http://t.co/ImgIJMfnCE